بررسي مكانيزم هاي استحكام بخشي برشي نانوكامپوزيت هاي Al/SiC

اغلب مواد نانوساختار حجيم به مقادير كم توليد مي شوند، كه باعث محدوديت در ساخت نمونه هاي كشش براي آزمون شده است. بررسي خواص مكانيكي مانند استحكام تسليم و نهايي برشي، هنگامي كه دسترسي به مواد محدود باشد، حائز اهميت است. از اين رو آزمون سنبه برشي براي بررسي خواص مكانيكي نانوكامپوزيت هاي Al-6061/SiC مورد بررسي قرار گرفت. نانوكامپوزيت هاي Al/SiC با زمينه نانوساختار و مقادير مختلف نانوذرات SiC با روش متالورژي پودر (P/M) و با استفاده از آسياكاري مكانيكي، پرس سرد و اكستروژن داغ توليد شدند. نتايج XRD و SEM نشانگر توزيع يكنواخت نانوذرات SiC در زمينه نانوساختار آلومينيم بود. نتايج سختي سنجي نانوكامپوزيت هاي Al/SiC نشان داد كه با افزايش درصد نانوذرات SiC سختي افزايش يافته است. همچنين نقش نانوساختار زمينه در افزايش سختي به مراتب بيشتر از نقش نانوذرات تقويت كننده بدست آمد. بنابراين بيشترين سختي در نمونه هاي با زمينه نانوساختار به همراه نانوذرات SiC بدست آمد. اندازه گيري خواص برشي در دماي محيط نشان داد كه با ريز كردن ساختار دانه و افزودن نانوذرات SiC افزايش قابل توجهي در تنش تسليم برشي و تنش برشي نهايي آلياژ Al-6061 بدست مي آيد. همچنين به علت كار سختي حرارتي القا شده ناشي از تفاوت ضريب انبساط حرارتي زمينه و ذرات تقويت كننده انعطاف پذيري نانوكامپوزيت ها با افزايش نانوذرات SiC كاهش يافت. استحكام بخشي هال-پچ را مي توان به عنوان مكانيزم اصلي موثر بر استحكام-بخشي برشي كامپوزيت ها دانست.