بهينه سازي ضايعات چوب در فرايند پوست كني

در يارد چوب، معمولا موجودي ها به اشكال متفاوت اعم از مقطوعات چوبي با پوست، چوب آلات بدون پوست، خرده چوبهاي غربال نشده و خرده چوبهاي غربال شده وجود دارند. در تمامي اين موارد، بايد ملاحظات مشابهي از نظر فني- اقتصادي رعايت گردند تا هم سرمايه درگير موجودي ها حداقل باشند و هم افت مواد اوليه ناشي از ماندگاري و تخريب آنها به حداقل برسند. عمليات جابجائي مقطوعات تا انتهاي خط، منجر به هدر رفت 5–2% چوب آلات در قالب تكه هاي پوست ، شاخه نازك و لاشه هاي چوبي (Chunk) و ... مي گردند كه اين ميزان ضايعات بستگي به مشخصات مقطوعات مصرفي و نوع تجهيزات بكار رفته براي جابجائي آنها دارند. براي به حداقل رساندن عوارض ناشي از تخريب چوب حين ذخيره سازي ، بايد از تكنيكهائي استفاده نمود كه بستگي به شكل چوب آلات ذخيره شده دارد. در مورد چوب هاي گرد، مرحله بعدي ، عمليات پوست كني مقطوعات چوبي مي باشند. پوست غالب گونه هاي مورد مصرف صنايع خميركاغذ تيره بوده و غالبا شامل ميزان الياف كمتر، مواد استخراجي بيشتر و داراي مقداري ناخالصي نظير سنگريزه (Grit) مي باشند. بنابراين پوست به همراه چوب در چنين صنايعي، علاوه بر افزايش ميزان سايش و خوردگي (Wearing) تجهيزات، موجب افت پارامترهاي مقاومتي و ظاهري خمير نهائي مي گردند. بنابراين توجه به روش هاي مختلف پوست كني و همچنين عوامل تاثير گذار بر كيفيت اين فرآيند حائز اهميت مي باشد كه در اين پ‍ژوهش به آن پرداخته شده است.