شناسايي عوامل مؤثر بر مصرف گياهان دارويي در بين خانوارهاي شهر تبريز

در دهه هاي اخير، به دليل اثرات جانبي و مخرب بعضي از داروهاي شيميايي، بازگشت به مصرف گياهان دارويي به طور جد مورد توجه مردم دنيا قرار گرفته است، اما در ايران علي رغم توليد زياد، مصرف آن چندان گسترش نيافته است. رويكرد روز افزون استفاده از گياهان دارويي و فرآورده هاي حاصله از آن نقش اين گياهان را در چرخه اقتصادي جهاني پر رنگ تر كرده است. در اين راستا، هدف تحقيق، شناسايي عوامل مؤثر بر مصرف گياهان دارويي در بين خانوارهاي شهر تبريز مي باشد. داده ها و اطلاعات مورد نياز از طريق پيمايش هاي ميداني، با طراحي و تكميل پرسشنامه به روش نمونه گيري تصادفي طبقه اي متناسب از 189خانوار مقيم شهر تبريز، در سال 1392 جمع آوري شده است. جهت رسيدن به هدف از مدل لاجيت ترتيبي بهره گرفته شده است. نتايج حاصل حاكي است كه عواملي چون سطح اهميت معيارهاي سلامتي در خانوار، سطح آگاهي خانوارها از خواص گياهان دارويي و نگرش خانوارها نسبت به گياهان دارويي، اثر مثبت و معني دار و متغير سطح تحصيلات سرپرست خانوار اثر منفي و معني دار بر مصرف گياهان دارويي توسط خانوارها دارند. همچنين نتايج نشان مي دهد كه عمده ترين دليل مصرف گياهان دارويي در بين پاسخ دهندگان «نداشتن عوارض جانبي و طبيعي بودن گياهان دارويي» مي باشد و نيز «عدم آشنايي با خواص گياهان دارويي» عمده ترين مانع مصرف گياهان دارويي در بين پاسخ دهندگان است.