كشاورزي ارگانيك و نقش آن در توسعه كشاورزي پايدار

در سال‌هاي اخير بحث كشاورزي پايدار و به ويژه كشاورزي ارگانيك به عنوان يكي از بديل‌هاي توسعه پايدار مطرح شده است. هدف پژوهش حاضر بررسي كشاورزي ارگانيك و نقش آن در توسعه پايدار كشاورزي مي‌باشد. كشاورزي پايدار بر بهره-گيري از نهاده هاي كم، ريشه دارد و بر فناوري ها و عمليات نوين بوم سازگار مبتني است. بيشتر به دنبال توليد با عملكرد مطلوب و حفظ ساختار محيط است و در عين حال در كاهش پيامدهاي منفي فعاليت كشاورزي نيز تاثير مطلوبي دارد. يكي از بديل هاي كشاورزي پايدار كه بر پايه ي رهيافت هاي فلسفي، فني و زيست محيطي استوار بوده، كشاورزي ارگانيك است كه كشاورزي سنتي را با فناوري هاي كشاورزي مدرن براي حفاظت از طبيعت تركيب مي كند. براساس تحقيقات انجام شده، گسترش كشاورزي ارگانيگ مي تواند فرصتي مناسب براي دستيابي به توسعه كشاورزي پايدار باشد، چراكه به دنبال حفظ تعادل اكولوژيكي همراه با رونق اقتصاد كشاورزي است كه اين امر نيز هدف توسعه كشاورزي پايدار مي باشد. مقاله حاضر با استفاده از روش اسنادي و مطالعه كتابخانه‌اي، به بررسي مفهوم و اهميت كشاورزي پايدار مي‌پردازد، كشاورزي ارگانيك را توضيح مي‌دهد و در نهايت به تشريح نقش كشاورزي ارگانيك در توسعه پايدار كشاورزي مي‌پردازد و پيشنهادهايي در اين زمينه ارايه مي‌دهد.