اثر افزودني هاي مختلف بر جذب امواج الكترومغناطيسي در شيشه هاي سرب-سيليكاتي و بررسي خواص الكتريكي آن

اصطلاح تابش امواج الكترومغناطيس، محدوده وسيعي از امواج كه از امواج راديويي گرفته تا نور و پرتوهاي گاما را پوشش مي-دهد. شيشه هاي جاذب امواج الكترومغناطيس داراي دو ويژگي بسيار مطلوب شامل شفافيت در محدوده نور مرئي و جذب اشعه هاي پرانرژي مضر نظير ايكس يا گاما و نوترون ها هستند، در نتيجه اين مواد يك محافظ مطلوب در مقابل تابش هاي مضر براي محققان و كاربراني كه با اين اشعه ها در ارتباط هستند، فراهم مي‌كند. در اين پژوهش، شيشه هاي سرب- سيليكاتي جاذب امواج الكترومغناطيس شامل PbO با درصد وزني بالا به‌عنوان ماده اصلي جاذب اشعه ايكس، SiO2 به‌عنوان شبكه ساز و همچنين براي ساخت نمونه ها از اكسيدهاي مختلفي نظير ZnO، CaO، B2O3 و BaO به‌عنوان افزودني از %5 تا %15 جهت اصلاح‌كننده استفاده شد. در فرمولاسيون تمامي نمونه ها، ماده اصلي را اكسيد سرب به ميزان ثابت 40% مولي تشكيل مي دهد. بررسي ها از نمونه شيشه هاي توليد شده در آزمايشگاه شيشه قزوين واحد فلوت فارسجين، نشان داد كه لبه جذب نوري تمامي نمونه ها حدوداً (nm) 380-350 نانومتر بوده و در طول موج نور مرئي شفافيت كامل داشته و همچنين در محدوده اشعه ايكس بيشترين ميزان جذب را دارا هستند. لازم به ذكر است در بين تمامي نمونه ها، بيشترين ميزان جذب و بهينه ترين حالت، مربوط به شيشه اي با ZnO 15% مشاهده گرديد. ميزان باند ممنوعه نمونه هاي سنتز شده نيز در محدوده (ev) 5/1 تا 2/3 متغير است كه تمامي نمونه ها را در محدوده نيمه هادي ها طبقه بندي مي نمايد.