مسكوكات اسپهبدان دابوئي در دو سده نخست هجري، اسنادي از استقلال سياسي و فرهنگي تبرستان

با مرگ يزدگرد سوم(632-652م) و انقراض سلسله ساسانيان تبرستان در پناه كوه هاي بلند و جنگل هاي انبوه در برابر يورش هاي گسترده عرب ها مصون مانده و سلسله اي مستقل به نام اسپهبدان دابوئي شكل گرفت. شهرياران دابوئي براي اولين بار در اين ناحيه سكه هائي به تراز ساساني ضرب كردند. سكه هائي كه عليرغم شباهتهاي كلي در بعضي جزئيات چون؛ وزن، تاريخ گذاري، مضامين كتيبه ها، علائم نمادين و چهره پردازي تا حدودي متفاوت است. آنچه اهميت اين مسكوكات را دو چندان كرده اثبات هويت سياسي و اجتماعي مستقل اين ناحيه از ايران در دوره اي است كه غالب كشور متاثر از كشورگشائي هاي عرب دچار تغييرات اساسي سياسي، فرهنگي و اجتماعي شده اند. پژوهش تلاش دارد با رويكرد سكه شناختي، نشانه هاي هويت مستقل سياسي، فرهنگي و اجتماعي را از اواخر سده اول تا نيمه سده دوم هجري در قلمرو اسپهبدان دابوئي تبرستان در عصر انتقال به دو شيوه ميداني و كتابخانه اي بازشناسي نمايد. سوال تحقيق آنكه مسكوكات اين دوره در شناخت هويت مستقل سياسي، اجتماعي و فرهنگي چه اهميتي دارد؟ برآيند پژوهش نشان مي دهد كه چهره پردازي به شيوه ساسانيان، استفاده تعمدي از خط پهلوي، نقوش و نشانه هاي زرتشتي و نام پادشاهان برسكه ها همگي انعكاسي از استقلال سياسي و هويت اجتماعي و فرهنگي مستقل اين خطه از ايران دارد.