بررسي ايكنوفاسيس گلوسي‌فانجيتس بسترهاي سخت‌شده در سطوح پيشرونده فرسايشي امواج: سازند جيرود در درّه مبارك‌آباد، شمال شرق تهران (حوضه البرز)

در اين مطالعه با توجه به خصوصيات رخساره‌اي و مورفولوژي هر رخساره، توالي‌هاي سيليسي آواري سازند جيرود با سن دونين بالايي در البرز مركزي به دو مجموعه خليج دهانه‌اي تحت تأثير جزرومد و توالي دور از ساحل - حاشيه ساحلي تحت تأثير امواج تفكيك شده است. مرز بين محيط‌هاي خليج دهانه‌اي و دريايي باز سازند جيرود حاوي مجموعه اثرفسيل‌هاي خوب حفظ شده از ريزوكوراليوم است كه منطبق بر سطوح ناپيوسته با ايكنوفاسيس گلوسي‌فانجيتس در بسترهاي سخت‌ شده مي‌باشد. اين سطوح ناپيوسته فرسايشي در نواحي تحت تأثير فرايش امواج در زير موجسار هواي آرام تحت عنوان سطوح پيشرونده فرسايشي (WRS) تفسير مي‌شوند كه در نتيجه كاهش تأمين رسوب تحت شرايط پرانرژي ايجاد شده‌اند. سطح WRS عموماً در بخش بالايي طبقات ماسه‌اي خليج دهانه‌اي و در زير نهشته‌هاي دريايي كم عمق تحت تأثير امواج ديده مي‌شود كه مي‌تواند نشان دهنده مغروق‌ شدگي خليج دهانه‌اي و بيشينه موقعيت ساحل در خشكي باشد. بر روي اين سطح وجود غالب فرم‌هاي از اثرگونه R. jenense با خصوصياتي مورفولوژي كوتاه، مايل و ساختار اسپريتي دورشونده نسبت به دهانه نشان دهنده ساخته شدن آن بوسيله موجودات حفار در بسترهاي سخت شده‌اي است كه رسوبات آن در نتيجه فرآيندهاي فرسايشي، سيماني شدن، فشردگي و آبزدايي ايجاد مي‌شوند. اين مورد افزايش سخت شدگي بستر در نتيجه كاهش نرخ رسوب‌گذاري بر روي سطوح سخت شده موجب تغيير زيستي از جانداران اينفونال به اپي‌فونال و گسترش ايكنوفاسيس گلوسي‌فانجيتس مي‌شود.