بررسي تطبيقي دو نقاشي با موضوع تعزيه خواني عاشورا مربوط به دوره قاجار و پهلوي (مطالعه موردي: پرده تعزيه حسينيه قنادهاي سبزوار و نقاشي موجود درموزه آستان قدس رضوي)

عاشورا يكي ازمهم ترين وقايع مذهبي شيعيان است كه تاثيرگسترده اي درآداب و رسوم، سنن وسوگواري هاي شيعيان دارد و اين تاثير مبتني بر ويژگي هاي بزرگي است كه يكي از مهم ترين اين ويژگي ها، مراسم پرده خواني است، نمايش سيره اوليا و خيره سري اشقيا از ابتدا با سرودن اشعار مذهبي در كوچه و برزن آغاز شد و پرده داران تعزيه معمولا صحنه هايي از حوادثي كه روي پرده نقش شده را با صدايي رسا وآهنگين نقل مي كنند. هدف از اين پژوهش سبك شناسي و تطبيق پرده هاي تعزيه خواني از لحاظ فرم و محتوا با بررسي نمونه هاي موردي مي باشد. پژوهش حاضر به روش توصيفي- تحليلي بوده و ابزار گردآوري اطلاعات به روش كتابخانه اي و ميداني مي باشد. در اين راستا نگارنده با توجه به تاريخچه نقاشي قهوه خانه اي كه متاثر از مناسبات و تحولات فرهنگي و هنري عصر قاجار مي باشد، به بررسي فرم و محتواي نقاشي تعزيه خواني عاشورايي موجود در موزه آستان قدس رضوي مشهد و حسينيه قنادهاي سبزوار مي پردازد. با بررسي هاي بدست آمده مي توان نتيجه گرفت كه فرم نقاشي درپرده تعزيه خواني حسينيه قنادها ، به صورت قلم كاري شده و به سبك نقاشي عاميانه و پرده نقاشي موزه آستان قدس رضوي مشهد به شيوه مقامي و سبك نقاشي هاي درباري دوره قاجار ترسيم شده است.