مطالعه تطبيقي سبك نگارگري رضا عباسي با سبك نگارگري بهرام سفره‌كش

دوره‌ي صفويه نقطه‌ي رشد و تحولات همه‌جانبه‌ي فرهنگ، هنر و سياست بود. بررسي عصر هنري دوران شاه‌عباس‌ اول و شاه‌عباس‌ دوم نشان دهنده‌ي تاثيراتي است كه فرهنگ و هنر ايران در اين زمان‌ از تبادلات فرهنگي، تجارتي، گردشگري كشور‌هاي خارجي كسب نموده است. ورود جوامع خارجي به ايران موجب دگرگوني‌هايي در بينش هنرمندان ايراني نيز ايجاد نمود كه از سبك سنتي و ماورايي فراتر رفته و به سمت ناتوراليسم گرايش پيدا كنند. رضاعباسي هنرمند نامي سبك اول صفوي و بهرام سفره‌كش هنرمند تاثيرگذار سبك آخر دوره‌ي صفوي، اين تاثيرات و تغيير نگرش‌ را در آثار خود به كار بستند. اگرچه رضا عباسي بيش‌تر به اصول و قوائد نگارگري سنتي پايبند بوده و به نوعي به ايراني سازي نزديك بود، اما بهرام سفره‌كش پا را فراتر نهاد و راه را براي ورود به دنياي فرنگي‌سازي و كنار گذاشتن نگارگري سنتي باز كرد. اين تحقيق سعي دارد به اين پرسش پاسخ دهد كه تفاوت تاثيرات سبك رضا عباسي و بهرام سفره كش در نگارگري ايران چيست؟ هم چنين در اين تحقيق به روش توصيفي تحليلي بوده و از روش كتابخانه‌اي استفاده شده است.