تاثير فاكتورهاي مختلف بر پايداري امولسيون آب در نفت در عمليات ازدياد برداشت نفت

پايداري امولسيون ها يكي از مهمترين چالش هاي مطرح شده در عمليات ازدياد برداشت نوين تزريق امولسيون است. براي تشكيل امولسيون هاي پايدار از مواد فعال سطحي استفاده مي شود. در اين تحقيق تاثير فاكتورهايي چون فركانس امواج فراصوت) فركانس 20 و 40 كيلوهرتز(، مدت زمان اختلاط ( 5 و 20 دقيقه) و نوع سيال آبي ( آب مقطر و آب خليج فارس) بررسي شده است. پايداري امولسيون هاي تهيه شده در سه دماي 25، 50 و 70 درجه سانتيگراد بررسي شده است. در نهايت از پايدارترين حالت امولسيون براي سيلاب زني ميكرومدل همگن استفاده شده است. سيلاب زني ميكرومدل در سه سناريو تزريق آب خليج فارس، امولسيون و امولسيون بعد از آب خليج فارس انجام شده است. كه در نهايت ميزان بازيافت نفت در سه سناريو فوق به ترتيب برابر 03/24، 29/59 و 3/67 درصد مي باشد و مي توان نتيجه گرفت كه سناريو سوم (تزريق امولسيون پس از آب خليج فارس) بهترين سناريو تزريق با بيشترين ميزان بازيافت نفت (3/67 درصد ) بوده است.