تحولات اداره‌ ايالت فارس در دوره‌ي صفويه

ايالت فارس، به عنوان يكي از پهناورترين و پراهميت ترين مناطق ايران، همواره مورد توجه حاكميت ها بوده است. موقعيت سوق الجيشي فارس و قرار گرفتن در مركز راههاي تجاري و وجود بنادر مهمي چون سيراف، جزيره كيش و هرمز، بر اين اهميت افزود. با تشكيل دولت صفويه، تحول بزرگي در ايران و از جمله ايالت فارس به وجود آمد، چرا كه ايران پس از قرن‌ها فرمانروايي حكومت‌هاي ضعيف و كوچك منطقه‌اي و هجوم بيگانگان، توانسته بود با انتخاب مذهب شيعه به عنوان مذهب رسمي كشور و با اتكا به نيروي قبيله‌اي، حكومت مستقل و قدرتمندي را به وجود آورد. ورود عناصر قزلباش از دوره شاه اسماعيل اول صفوي به قدرت يابي صفويه و واگذاري اداره مناطق به آنها، در اداره مناطق نقش مهمي داشت. ايالت فارس، از جمله مناطقي بود كه حاكميت بسياري از نواحي آن، به امراي قزلباش واگذار شد. سياست شاه عباس اول در كنار زدن عناصر قزلباش، شرايط جديدي را در مناطق ايران و از جمله فارس، پديد آورد. سؤالي كه در پژوهش حاضر دنبال مي شود به شرح ذيل است؟ تحولات سياسي دوره صفويه بر نحوه ايالت فارس، چه تأثيري داشت؟ قرار گرفتن ايالت فارس در زمره ولايات خاصه از دوره شاه عباس اول و كنار رفتن عناصر قزلباش، آن را تحت نظارت مستقيم دولت مركزي قرار داد و بر وسعت آن افزود.