مدلسازي قابليت اطمينان ماشين‏آلات معدني با اعمال شرايط محيطي - مطالعه موردي معدن شماره 1 گل‌گهر سيرجان

امروزه به كارگيري ماشين‏آلات بزرگ در معادن امري اجتناب‏نا‏پذير است و عوامل محيطي و عملياتي سخت و خشن معدنكاري بر عملكرد ماشين‏آلات معدني و به دنبال آن ميزان توليد معدن، اثرات قابل توجهي دارد. در مهندسي قابليت اطمينان از اين عوامل تحت عنوان فاكتورهاي ريسك ياد شده و ناديده گرفتن اين عوامل منجر به انحراف يا اشتباه در نتايج خواهد شد. از اين رو شناسايي رفتار دقيق سيستم، نيازمند رويكردي است كه جداي از تحليل داده‌هاي زماني، امكان وارد نمودن تاثيرات عوامل محيطي در تابع قابليت اطمينان را داشته باشد. مدل نرخ مخاطرات متناسب (PHM)، تابع رگرسيوني نيمه‌پارامتريكي است كه متشكل از دو قسمت اصلي شامل تابع نرخ مخاطره اساسي و تابع فاكتورهاي ريسك (تابع پيوند) بوده و به كمك آن مي‌توان داده‌هاي زماني را با لحاظ كردن فاكتورهاي ريسك تحليل كرد. در اين پژوهش تحليل قابليت اطمينان يك دستگاه بيل‏مكانيكي كاترپيلار مدل DL390 در معدن شماره 1 سنگ آهن گل‌گهر، با اعمال فاكتورهاي ريسك به روش مدل مخاطرات متناسب (PHM) انجام و سيستم بيل‏مكانيكي به 6 زيرسيستم اصلي شامل جام، بدنه، برق، هيدروليك، موتور و زيربندي تقسيم‌بندي شد. داده‏هاي مورد نياز در دو قالب زماني و فاكتورهاي ريسك به مدت 21 ماه از منابع مختلفي از جمله گزارش‏هاي روزانه، تعميرگاه، سنسورهاي نصب‌شده بر روي ماشين‏آلات، گزارش هواشناسي، مشخصات زمين‏شناسي و مصاحبه با متخصصين جمع‏آوري شد. انتخاب توزيع ويبول و رفتار نمايي براي تابع اساسي و تابع پيوند و تخمين ضرايب رگرسيون با روش بازگشتي نشان داد كه فاكتورهاي ريسك تاثيرات قابل توجهي بر مقدار قابليت اطمينان و در نتيجه عملكرد بيل‏مكانيكي دارد.