تبيين مدل ارزيابي صنعت و بازاريابي اينترنت اشيا در ايران

مقدمه: اينترنت اشياء پديده‌اي نوظهور در ايران محسوب مي‌گردد كه به دليل كاربردهاي فراوان در حوزههاي مختلف ازجمله صنعت، سلامت، حمل و نقل و از اين دست مورد توجه قرار گرفته است. از ديگر سو، با توسعه فناوري‌هاي مبتني بر اينترنت اشياء در سال‌هاي اخير، لزوم طراحي مدلي براي ارزيابي و بازاريابي اينترنت اشياء به‌منظور واكاوي بيشتر اين مهم در ايران احساس مي‌گردد. روش پژوهش: اين تحقيق به منظور تبيين مدل ارزيابي و بازاريابي اينترنت اشياء در ايران از تحقيق اسنادي و همچنين تحليل محتواي مصاحبه با نخبگان مديريت فناوري اطلاعات، كامپيوتر و اينترنت اشياء در ايران استفاده كرده است. يافته‌ها: يافته‌هاي تحقيق حاكي از آن است كه نهادهاي رسمي و غيررسمي نقش تعيين‌كننده‌اي در بهبود عوامل تقاضا (اندازه بازار، و ارتباط با ساير تكنولوژي‌ها) و عرضه اينترنت اشياء (استفاده از قابليت‌هاي اينترنت اشياء در داخل و خارج) دارند. اين عرضه و تقاضا براي اينترنت اشياء از طريق عوامل تعيين كننده عملكرد اينترنت اشياء شامل انتشار و تطبيق با محصولات و خدمات اينترنت اشياء، توليد محصولات مرتبط با اينترنت اشياء و توليد اختراعات مرتبط با اينترنت اشياء مي‌تواند منجر به منافعي براي صنايع در ايران گردد. نتيجه‌گيري: در تحقيق حاضر علاوه بر ارائه مدل ارزيابي و بازاريابي اينترنت اشياء به بررسي متغيرهاي موجود در مدل در ايران پرداخته شد. به‌طور مثال ابعاد تقاضا براي اينترنت اشياء در ايران مورد تحليل قرار گرفت. همچنين عرضه اينترنت اشياء از بررسي دو فاكتور مهارت‌ها، تجربه و قابليت‌هاي شركت‌هاي ارائه‌دهنده در داخل و قابليت و علاقه اقتصادي به بهره‌گيري از ظرفيت‌ها و توان شركت‌هاي بين‌المللي در حوزه اينترنت اشياء موردبررسي قرار گرفت. همچنين در حوزه بازاريابي اينترنت اشياء عواملي كه بر ارائه و به‌كارگيري كارآمد اينترنت اشياء در ايران موردتوجه مي‌باشند ارائه شد. سپس اثرات بالقوه اينترنت اشياء در ايران موردتوجه قرار گرفت. درنهايت پيشنهادهايي با توجه به مدل تحقيق ارائه شد.