بررسي هندسه درمعماري ايراني _اسلامي

هندسه يكي از بنيان هاي هنر و معماري سنتي ايران است كه در سراسر آثار فاخر به جاي مانده از گذشته مي توان نمودهاي از آن را مشاهده كرد.اين مهم در معماري اهميت بيشتري مي يابد زيرا مبناي كار معماري ساختن است و براي ساختن لازم است از يك هندسه و نظم دقيق استفاده شود.نه تنها آثار معماري سنتي ايراني از دوران باستان تا دوران اسلامي از هندسه بهره برده اند،معماري معاصر ايران نيز خود را پاي بند به اين اصول معرفي مي كند. در اين مقاله ويژگي هاي هندسه مانند: معناي دو گانه هندسه،نظم هندسي پلان و نما،تقارن، حس ايستايي در معماري،تناسبات طلايي ،مدول و پيمون ،كل و جز،اعداد خاص،هندسه پنهان ،پرداخنه شده است در معماري ايراني و اسلامي بررسي شده است؛ هندسه اي كه فراتر از شكل اقليدسي است كه تنها به بررسي اشكال كلاسيك مي پردازد. اين ويژگي ها در هندسه به صورت تصادفي حاصل نگرديده است .پرسش اصلي اين پژوهش به شناخت اصول هندسي معماري ايراني مربوط مي شود به عبارت ديگر سوال اصلي آن است كه اصول هندسي به كار رفته در معماري ايراني كدامند؟ هدف از اين پژوهش اين است كه چرا معماران در گذشته از هندسه در بناهاي اسلامي استفاده مي كردند؟ و هندسه چه تاثيري بر روي بناهاي ايراني دارد؟