بررسي نقش نما در افزايش ابعاد تخريب زلزله و ارائه راهكاريي در راستاي مقام سازي نما (نمونه موردي: كرمانشاه)

ايران يكي از زلزله‌خيزترين كشورهاي جهان با گسل‌هاي فراواني است كه حدود ۹۰٪ مساحت آن را مي‌پوشاند. اين مساله با زلزله هاي مكرري كه اتفاق افتاده و به دنبال آن خساراتي كه بار آورده لزوم توجه بيشتر به اين مسئله را مي طلبد. زلزله ي بيش از هفت ريشتري استان كرمانشاه، يكي از شديدترين زمين لرزه هاي غرب ايران در صد سال گذشته است و آمار حاصل از ابعاد تخريب حاكي از آن است كه يكي از بيشترين موارد تخريب و خسارت وارد شده مربوط به جدايي و ريزش نماهاي ساختمان‌ها و ملحقات آن ها است كه در مناطق شهري به‌ عنوان يكي از شايع‌ترين اشكال خسارت تلقي مي‌شود، لذا مي توان گفت حيات آينده شهرهاي ما به ايمن سازي ساختمان ها متكي است. با اين وصف مقابله با اين فاجعه طبيعي و يافتن راه حل هاي اصولي براي پيشگيري از بروز خسارت هاي آن امري اجتناب ناپذير است. . مقاله حاضر در صدد است تا ضمن معرفي ابعاد تخريب زلزله ، به بررسي پيامد هاي حاصل از تخريب نما پرداخته و در نهايت راهكارهايي براي تخفيف آثار منفي حاصل ارائه دهد. در اين راستا از روش هاي توصيفي-تحليلي و درگردآوري اطلاعات از روش اسنادي و ميداني ياري گرفته شده است