آثاري از مذهب و علم در رمان موبي ديك (وال سفيد) از هرمان ملويل

ممكن است اين طور ادعا شود كه ملويل بر خلاف تحصيلات اندكش، توجه بسيار زيادي به گرايش هاي رايج در عصر خود داشت. يكي از ويژگي هاي شاخص عصر او اين بود كه او سخت تلاش مي كرد نه فقط به اين خاطر كه اختلاف بين نظريه هاي كالوينيستي و امرسونيستي ها را حل كند، بلكه تلاش مي كرد كه بين علم و مذهب نيز سازش ايجاد كند. اگر چه مسيحيت اساساً با مسئله ي مهم وجود انسان مواجه است، اما تجربه ي او به عنوان يك ملوان او را وادار كرده بود كه دانش نظام مندي از جهان بيرون كسب كند. اين دانش نظام مندي از جهان اطراف روحيه ي علمي براي حل مسائل اصلي وجود و هستي انسان به او اعطا كرد، اما در حين تلاش براي حل رمز و راز مذهب، او در مورد ايمان مذهبي ترديد داشت. ايمان مذهبي و باور هاي علمي او در دو كاراكتر اصلي او يعني اسماعيل و ايهب منعكس داده شد. اسماعيل مظهر ذهن مذهبي ملويل بود كه از تمام فضايل مذهب حمايت مي كرد. او عظمت قهرمانانه ي ايهب –يك قهرمان بي نظير– را نداشت. ايهب يك قهرمان واقعي بود، قهرمان شخصيت علمي ملويل كه براي شكست در مقابل يك غيرانساني ساخته نشده بود، پرمتئوس كه در قرن نوزدهم به زمين آمد تا برتري انسان بر ساير مخلوقات را به قسمت زندگي خويش ثابت كند.