دموكراسي در انديشه سياسي آيت‌الله شيخ عيسي قاسم

پژوهش حاضر در پي اين مهم است تا به روش توصيفي تحليلي و گردآوري منابع كتابخانه‌اي، ابتدا به تبيين مهم‌ترين مفاهيم انديشه سياسي آيت‌الله شيخ عيسي قاسم پرداخته، سپس با استفاده از روش‌شناسي هرمنوتيك قصدگراي اسكينر، مفهوم دموكراسي در انديشه سياسي ايشان را تبيين سازد. جهت نگارش اين پژوهش از كتاب‌ها، سخنراني‌هاي نماز جمعه شيخ عيسي قاسم بهره گرفته شده است. سوال‌هاي اصلي و فرعي اين پژوهش به ترتيب بدين شرح است كه دموكراسي در انديشه سياسي شيخ عيسي قاسم چه مفهومي داشته و چه تاثيري بر جنبش 14 فوريه سال 2011 ميلادي داشت؟ يافته‌هاي اين پژوهش حاكي از اين است كه محيط‌هاي تحصيل آيت‌الله قاسم در قم و نجف تأثير ويژه‌اي در شكل‌گيري انديشه سياسي ايشان داشته و شرايط زماني و مكاني بحرين، به‌ويژه پس از جنبش 14 فوريه سال 2011 ميلادي سبب شد تا ايشان نگرش خاصي به دموكراسي داشته باشند. قرائت خاصي كه ايشان در عرصه نظر و عمل از دموكراسي در بحرين داشتند، سبب شد تا وي گزينه پادشاهي مشروطه را مناسب‌ترين گزينه براي مردم و نظام بحرين در تحولات سال 2011 بداند؛ گزينه‌اي كه موجبات ناراحتي و اختلاف بسياري از گروه‌ها و جريان‌هاي سياسي ديگر شيعه را در پي داشت و به نوعي موجب به طول انجاميدن روند اين جنبش شد.