اثر بربرين هيدروكلرايد بر اختلالات حافظه و يادگيري موش هاي صحرايي معتاد به متامفتامين

متامفتامين يا همان شيشه از جمله مواد مخدر صنعتي است كه چند سالي است وارد بازار شده و بسياري را به كام مرگ كشانده است. اين ماده ي روانگردان و محرك، روي مكانيسم هاي مغز به صروت مستقيم تاثير مي گذارد. اعتياد به متامفتامين با اختلالات عصبي و نقايص شناختي از جمله آسيب به حافظه و يادگيري همراه است. اين مطالعه با هدف بررسي تأثير بربرين بر اختلالات حافظه و يادگيري ناشي از اعتياد متامفتامين در موش صحرايي صورت گرفت. در اين مطالعه، 30 سر موش صحرايي نژاد ويستار انتخاب و به طور تصادفي به سه گروه مساوي تقسيم شدند كه شامل: شاهد، داراي اعتياد به متامفتامين، داراي اعتياد به متامفتامين كه در دوره سه هفته اي خروج، بربرين هيدروكلرايد را با دوز 100 ميلي گرم بر كيلوگرم در روز دريافت كردند. دو گروه اعتيادي، متامفتامين را براي دو هفته با دوز 12 ميلي گرم بر كيلوگرم در روز دريافت كرده بودند. سپس در پايان سه هفته ترك با آزمون هاي رفتاري مازy و ماز آبي موريس مورد ارزيابي قرار گرفتند. دو هفته اعتياد به مت آمفتامين، اختلال عملكرد شناختي حركتي در موش ها ايجاد كرد و درمان سه هفته اي با بربرين هيدروكلرايد سبب افزايش معني داري در ماز y از جهت درصد ورود به بازوي ناشناخته و درصد تناوب حركت نسبت به گروه فاقد درمان (05/0 p ). گرديد. همچنين اين گروه افزايش معني داري در ميزان تحرك و درصد زمان و فركانس حركت موش ها در محدوده سكو در روز پروب در ماز آبي موريس نسبت به گروه فاقد درمان نشان داد (05/0p ). تجويز بربرين هيدروكلريد به مدت سه هفته در دوره ترك، باعث بهبود اختلال حافظه و يادگيري در معتادان متامفتامين مي شود.