نقش تمايزيافتگي خود و سبك هاي دلبستگي در پيش بيني طلاق عاطفي

طلاق عاطفي يكي از آسيب هاي پنهان در خانواده است كه كم تر به آن توجه شده است، شناسايي عوامل مرتبط با آن مي تواند به پژوهشگران كمك كند تا در حد امكان از بروز اين پديده آسيب زا جلوگيري كنند. باتوجه به اهميت موضوع، پژوهش حاضر به تعيين نقش تمايزيافتگي خود و سبك هاي دلبستگي در پيش بيني طلاق عاطفي پرداخته است. پژوهش حاضر توصيفي از نوع همبستگي است. جامعه آماري پژوهش شامل زوجين مراجعه كننده به دادگاه هاي طلاق، مراكز مشاوره در كلانتري ها و مراكز مشاوره شهر خرم آباد در سال 92- 1391 بودند. نمونه اي به حجم 251 نفر به روش نمونه گيري در دسترس انتخاب گرديد. شركت كنندگان به پرسشنامه هاي تمايزيافتگي خود اسكوورن، سبك هاي دلبستگي AAI و طلاق عاطفي گاتمن پاسخ دادند. داده هاي دريافتي توسط ضريب همبستگي و رگرسيون چند متغيره با استفاده از نرم افزار آماري SPSS19 مورد تحليل قرار گرفت.تحليل داده ها نشان داد كه از ميان مولفه ها ي تمايزيافتگي، گسلش عاطفي، جايگاه من و واكنش عاطفي و از بين سبك هاي دلبستگي، سبك ايمن و سبك آشفته - سردرگم قادرند به شكل معناداري طلاق عاطفي را پيش بيني كنند (0/001 gt; p) طلاق عاطفي يكي از آسيب زاترين عامل ها براي خانواده ها است كه ممكن است به طلاق واقعي هم منجر شود. باتوجه به يافته هاي اين پژوهش، به مشاوران خانواده پيشنهاد ميگردد كه هنگام مراجعه زوجين دچار به تعارض هاي خانوادگي نقش تمايزيافتگي و سبك هاي دلبستگي را در نظر داشته باشند.