هوش بالا : عامل مخاطره آميزي براي بيش تحريكي روان شناختي و فيزيولوژيكي

هوش بالا به عنوان يك پيش بين براي پيامد هاي مثبتي نظير موفقيت تحصيلي و سطح درآمد در نظر گرفته مي شود . هرچند دانش اندكي درمورد مشكلات تجربه شده در اين جمعيت وجود دارد . به طور خاص افراد داراي ظرفيت ذهني بالا ( مغز فوق العاده ) در حوزه هاي مختلفي بيش تحريكي دارند كه ممكن است آنها را مستعد ابتلا به اختلالات روان شناختي و همچنين شرايط فيزيولوژيكي خاصي كند كه شامل حساسيت بالا ، تغيير سيستم ايمني ، پاسخ التهابي ( بدن فوق العاده ) مي باشد . پژوهش حاضر بر روي 3751 نفر از اعضاي آمريكايي منسا ( انجمن بين المللي تيزهوشان ) اجرا شد تا فرايند هاي رواني – عصبي و ايمني شناختي آنها را در رتبه درصدي 98 و بالاتر از نظر هوشي بررسي كند . از شركت كنندگان خواسته شد تا به شيوه ي خود گزارشي شيوع تشخيص داده شده و يا مشكوك به ابتلاي اختلالات خلقي و اضطرابي ، اختلال نقص توجه / بيش فعالي ، اختلال طيف اوتيسم و بيماري هاي فيزيولوژيكي همچون آلرژي غذايي و محيطي ، آسم و بيماري هاي خود ايمني را گزارش كنند . زماني كه داده هاي آماري حاصله با داده هاي ميانگين ملي مقايسه شدند ، رابطه ي آماري معنادارو چشمگير نسبتا بالايي براي نرخ ابتلا به تمامي بيماري هاي بررسي شده در گروه منساي سال 2015 ، بدست آمد . اين نتايج بدين معنا هستند كه هوشبهر بالا يك عامل مخاطره آميز بالقوه براي اختلالات خلقي ، نقص توجه / بيش فعالي ، اختلال طيف اوتيسم مي باشد و بروز بيماري هاي مرتبط با اختلال سيستم ايمني را نيز افزايش مي دهد . يافته هاي اوليه از فرضيه ي مغز فوق العاده / بدن فوق العاده حمايت مي كند كه مي تواند تلويحات فردي و اجتماعي قابل توجهي داشته باشد و پژوهش هاي آتي براي شناسايي و خدمات رساني بهتر به اين جمعيت در مخاطره را لازم سازد