مقايسه مهارت هاي ارتباطي در دانش آموزان پسر تيز هوش و عادي مقطع ابتدايي

هدف از اين پژوهش مقايسه مهارت هاي ارتباطي در دانش آموزان پسر تيز هوش و عادي مقطع ابتدايي شهر اهواز بود. روش پژوهش زمينه يابي از نوع علي مقايسه اي است. جامعه آماري اين پژوهش عبارتست ازتمامي دانش آموزان تيزهوش و عادي شهر اهواز در مقطع ابتدايي كه در سال تحصيلي 96-97 مشغول به تحصيل مي باشند. از ميان جامعه آماري تعداد 50 دانش آموز پسر تيز هوش به روش نمونه گيري تصادفي ساده در مدرسه تيز هوشان و 50 دانش آموز پسر عادي به روش نمونه گيري خوشه اي در پايه تحصيلي پنجم و ششم به عنوان حجم نمونه پژوهش انتخاب شدند. به منظور جمع آوري داده از پرسش نامه مهارت هاي ارتباطي استفاده شد. به منظور تجزيه و تحليل داده هاي پژوهش از آزمون مانوا استفاده شد. نتايج حاصل از تجزيه و تحليل داده هاي پژوهش نشان داد كه بين مهارت هاي ارتباطي در دانش آموزان تيزهوش و عادي تفاوت معنادري وجود دارد بدين معني كه دانش آموزان تيزهوش در مهارت هاي ارتباطي نسبت به همتايان عادي عملكرد بهتري دارند. پيشنهاد مي شود كه مشاوران و روانشناسان مدارس برنامه هايي را در جهت بهبود مهارت هاي ارتباطي در دانش آموزان عادي فراهم و ارائه نمايند.