رابطه بين الگوي‌هاي ارتباطي خانواده و بهزيستي روان‌شناختي نوجوانان: نقش واسطه‌گري تنظيم شناختي هيجان

هدف پژوهش حاضر، بررسي رابطة الگوي‌هاي ارتباطي خانواده با بهزيستي روان‌شناختي با واسطه‌گري تنظيم شناختي هيجان نوجوانان بود. براي اين منظور، تعداد 360 نفر از دانش‌آموزان (184 دختر و 176پسر) دوره دوم متوسطه به عنوان مشاركت‌كنندگان در پژوهش با استفاده از روش نمونه‌گيري تصادفي خوشه‌اي چند مرحله‌اي انتخاب شدند.ابزارهاي مورد استفاده در اين پژوهش شامل پرسشنامه تجديد نظر شده الگوهاي ارتباطي، پرسشنامه تنظيم هيجاني و پرسشنامه بهزيستي روان‌شناختي بود. پايايي و روايي ابزارها با استفاده از روش آلفاي كرونباخ و همبستگي بين نمرات خرده مقياس‌ها با نمره كل در سطح رضايت‌بخش بود. تجزيه و تحليل داده‌ها با استفاده از روش تحليل مسير و به كارگيري نرم‌افزار AMOS انجام شد. نتايج نشان داد كه بين الگوي ارتباطي خانواده و تنظيم شناختي هيجان و بهزيستي روان‌شناختي رابطه معني‌داري وجود دارد و جهت‌گيري همنوايي الگوهاي ارتباطي خانواده قادر به پيش بيني بهزيستي روان‌شناختي دانش‌آموزان به صورت منفي و معني‌دار است. همچنين راهبرد هاي سازگار تنظيم شناختي هيجان نقش واسطه اي در رابطه بين جهت‌گيري گفت و شنود الگوهاي ارتباطي خانواده و بهزيستي روان‌شناختي دارند. بر اساس يافته‌ها مي‌توان نتيجه گرفت كه جهت‌گيري همنوايي خانواده موجب كاهش بهزيستي روان‌شناختي فرزندان و جهت‌گيري گفت و شنود از طريق افزايش استفاده از راهبردهاي سازگار تنظيم شناختي هيجان در فرزندان موجب افزايش بهزيستي روان‌شناختي آنها مي‌شود