رفتار سلول هاي پيش ساز قلبي روي داربست هاي متشكل از شبكه خارج سلولي قلب و كيتوسان

پس از وقوع سكته قلبي، قلب فرد بيمار دچار عارضه انفاركتوس ميوكارديومي مي شود. عدم توانايي سلول هاي بافت ميوكارديوم در بازتوليد اين ناحيه مرده و همچنين خطرات جاني وجود اين عارضه روي قلب فرد بيمار ضرورت به كارگيري راهكارهاي مهندسي بافت را براي ترميم بافت آسيب ديده روي قلب دوچندان مي نمايد. پيش از اين استفاده از داربست هاي 3 بعدي براي ترميم اين بافت پيشنهاد شده است. مواد تشكيل دهنده اين داربست ها دامنه وسيعي از پليمرهاي طبيعي و سنتزي تا ماتريكس خارج سلولي بافت قلب ECM را شامل مي شود. آنچه واضح است اين است كه به كارگيري ماتريس خارج سلولي بافت قلب در ساخت داربست مورد نظر مي تواند بيشتر از هر ماده ديگري محيط طبيعي قلب را براي سلول هاي كشت داده شده روي داربست شبيه سازي كند. از اين رو، در اين پروژه، داربست هاي كامپوزيتي متشكل از كيتوسان و ECM بافت ميوكارديم قلب توليد شده و سپس مورد آناليز هاي مختلف به منظور بررسي خصوصيات ساختاري، مكانيكي و زيست سازگاري قرار گرفتند. نتايج آناليز الاستيسيته و تست هاي SEM و MTT نشان دادند كه داربست با 5 / 3 % كيتوسان و 5 / 0 % ECM بهترين عملكرد در رشد و توسعه سلول هاي پيش ساز قلبي كشت شده بر روي داربست را داشته و مي توان آن را به عنوان يك داربست داراي قابليت بالا براي استفاده در مهندسي بافت قلب معرفي نمود