ارزيابي تنوع ژنتيكي ارقام هيبريد و توده هاي بومي ملون ايراني (Cucumis melo L.) با استفاده از نشانگرهاي IRAP ، REMAP و ISSR

تخمين تنوع ژنتيكي گياهان مهم زراعي اهميت زيادي در اصلاح ارقام تجاري با صفات مطلوب دارد. انواع مختلف ملون (Cucumis melo L.) از منابع مهم غذايي بشر محسوب مي شوند كه گسترش جهاني دارند. دراين پژوهش تنوع ژنتيكي 11توده بومي و 12 رقم هيبريد ملون با استفاده از 5 تركيب آغازگري IRAP و 15 تركيب آغازگري REMAP و 20 آغازگر ISSR بررسي شد. آغازگرهاي IRAP ، REMAP و ISSR به ترتيب 262،94 و 311 مكان ژنتيكي با درصد چند شكلي 92/4،94/8و 52/26 تكثير نمودند. آزمون مانتل بين ماتريس هاي فاصله IRAP ، REMAP و ISSR معني دار نبود. تجزيه كلاستر با استفاده از تلفيق داده هاي حاصل از 3 نشانگر براساس الگوريتم UPGMA و ضريب تشابه Dice ژنوتيپ هاي مورد مطالعه را در 7 گروه قرار داد. توده شادگاني بيشترين ميزان چند شكلي (45/58%) و توده تل كمترين چند شكلي (38/23%) را نشان دادند و ميزان چند شكلي ارقام (56/37%) دركل بيشتر از توده ها بود. كمترين فاصله ژنتيكي بين توده هاي مينو و شادگاني (0/11) و بيشترين فاصله ژنتيكي بين توده زيوري و مينو (0/227) بود كه مي توان از اين توده ها جهت توليد ارقام هيبريد با هتروزيس بالا استفاده نمود. نتايج اين پژوهش نشان مي دهد كه نشانگرهاي مبتني بر رتروترنسپوزون ها بهتر از نشانگرهاي ISSR مي توانند چند شكلي موجود بين توده ها و هيبريد هاي ملون را آشكار سازد.