ضوابط شرعي در پژوهش هاي جديد شبيه سازي

در اين مقاله ضمن بيان توضيحاتي درمورد شبيه سازي و انواع آن، به بررسي ديدگاه هاي شبيه سازي انساني در سه سنت مذهبي آشنا پرداخته شده است . كليساي كاتوليك هر گونه تلاش براي شبيه سازي انساني را محكوم مي كند و ان را عملي غير اخلاقي و ناقض كرامت انساني مي داند . از ديدگاه آيين كاتوليك هيچ تفاوتي ميان شبيه سازي انساني و درماني وجود ندارد و اين محكوميت شامل هر دو نوع است ، زيرا در شبيه سازي درماني نيز روياني شكل مي گيرد و اين مغاير اصلي ترين حق هر انسان يعني حق حيات است . مسلمانان اهل سنت شبيه سازي انساني را حرام مي دانند و بر ضدان دلايل فراواني اقامه مي كنند . از نظر شبيه سازي انساني به دلايل كلامي، فقهي ، اخلاقي، اجتماعي حرام است . اهل سنت بر خلاف كليساي كاتوليك شبيه سازي درماني را مجاز مي شمارد . در ميان صاحبنظران شيعه در اين ميان وحدت نظر وجود ندارد و مي توان چهار ديدگاهرا بررسي كرد كه از جواز مطلق تا حرمت مطلق را در بر ميگيرد . اما حتي مخالفان شبيه سازي انساني، شبيه سازي درماني را مجاز مي شمارند .