بررسي اثرات آنياگونيستي باكتري هاي استرپتومايسس برعليه قارچ آلترناريا آلترناتا و آلترناريا سولاني در شرايط in vitro

باكتري هاي استرپتومايسس يكي از منابع اصلي و مهم آنتي بيوتيك و متابوليت هاي ثانويه هستند. گزارش هاي زيادي در زمينه موفقيت كنترل بيولوژيك بيماري هاي خاك زاد و همچنين تحريك رشد گياه وجود دارد. در اين بررسي فعاليت آنتاگونيستي پنج جدايه استرپتومايسس جداشده از نمونه هاي خاك هاي بومي استان آذربايجان شرقي كه تحت آزمون مولكولي 16S rDNA قرارگرفته اند، براي كنترل بيولوژيكي دو قارچ پاتوژن گياهي شامل آلترناريا آلترناتا، كه باعث ايجاد بيماري در بيش از 360 گونه مي شود و قارچ آلترناريا سولاني عامل بيماري بلايت زودرس به خصوص در سيب زميني، مورد ارزيابي قرار گرفت. با استفاده از كوك بوره نمونه اي از هريك از قارچ پاتوژن در يك طرف پليت حاوي محيط كشت PDA، و باكتري آنتاگونيست در طرف ديگر پليت قرار داده شده و سپس به مدت 20 روز در دماي 28c انكوبه شدند. تمامي جدايه ها توانستند با ايجاد هاله، رشد پاتوژن رامهار كنند. جدايه AE9 با ايجاد هاله اي به شعاع متوسط 0.98 سانتي متر بيشترين اثر بازدارندگي برروي هر دو قارچ آلترناريا را داشت. پس ازآن به ترتيب جدايه هاي AE30 و AE12قرار داشتند. جدايه AE12 بيشترين اثر مهاركنندگي عليه آلترناريا آلترناتا و جدايه AE9 بيشترين مهاركنندگي را بر روي آلترناريا سولاني داشت. با توجه به مطالعات آزمايشگاهي، استرپتومايسس ها داراي پتانسيل بالايي براي استفاده به عنوان سموم بيولوژيكي در مزارع را دارا هستند.