بررسي نقش مسير SOS درتحمل به شوري گياه پسته ( Pistacia vera L.)

نحوه عمل سازوكارهاي تحمل گياهان به غلظت هاي بالاي NaCL درخاك مي تواند در بهبود عملكرد در مناطق شور موثر باشد. هموستازي Na+ و - Cl يك سازوكارمهم براي كاهش تنش NaCl درگياهان عالي به شمار مي آيد. يكي ازمسير هاي مهم در تنظيم هموستازي يون، مسير تنظيمي SOS مي باشد. درپژوهش حاضر، اهميت ژن هاي SOS درتحمل شوري مورد ارزيابي قرارگرفت. با توجه به اينكه ريشه اولين اندام از گياه درمعرض شوري است، لذا نقش يكي از ژن هاي دخيل در رشد و نمو ريشه، ژن CIPK6 و ارتباط آن با تحمل شوري بررسي شد. دراين پژوهش 4 ژنوتيپ مختلف پسته شامل ارقام سرخس، باداميزرند، ژنوتيپ 119 و ساقي به مدت 45 روز درمعرض غلظت هاي مختلف تيمارنمكي (150،75،0 و 300 ميلي مولار NaCl) قرار گرفتند. درپايان دوره تنش غلظت يون هاي سديم وپتانسيم سنجيده شد. مقدار يون سديم درريشه تمام ژنوتيپ ها با افزايش سطح شوري افزايش ولي ميزان يون پتاسيم كاهش يافت، بطوريكه ژنوتيپ سرخس كاهش معني داري با ژنوتيپ 119 نشان داد. بررسي بيان ژن هاي SOS1 و NHX1 نشان داد كه مسير SOS در ژنوتيپ 119 موثرتر از ژنوتيپ سرخس بود بطوريكه به ميزان يون پتاسيم و نسبت K+/Na+ بيشتر در اين ژنوتيپ منجر شده است. همچنين بررسي بيان ژن CIPK6 تفاوت بيان اين ژن را درنمونه شاهد و تنش يافته نشان داد كه مي تواند نقش اين ژن را درتعيين مورفولوژي ريشه تحت تنش شوري نشان دهد.