هشتمين همايش ملي انجمن بيوتكنولوژي جمهوري اسلامي ايران و چهارمين همايش مالي ايمني زيستي القاي بافت كالوس در گياه دارويي درمنه دشتي (Artemisia sieberi) و بررسي درصد جوانه زني بذر اين گياه در غلظت هاي مختلف محيط MS

امروزه القاي كالوس به عنوان روشي جديد براي توليد متابوليتهاي ثانويه و اسانس مطرح شده است . Artemisiasieberie گياهي نيمه خشبي ازتيره Compositae مي باشد كه در سراسر ايران پراكنده است . اين گياه يكي از متداول ترين گياهان دارويي است كه اسانس آن حاوي تركيباتي نظير آرتميزين و ليمونن مي باشد . عصاره درمنه دشتي داراي خواص ضد انگلي، ضد ميكروبي، ضدباكتريايي است . هدف اين مطالعه ، القاي بافت كالوس در گياهچه هاي درمنه دشتي مي باشد . بذرهاي گياه با هيپوكلريت سديم (10%) و انتانول (70%) استريل شد، سپس در محيط هاي كشت MS با غلظت هاي 1،1/2، و 1/4 كشت داده شدند . پس از 10 روز جوانه زني بذرها كامل و درصد جوانه زني محاسبه شد . بيشترين ميزان جوانه زني در محيط MSI/4 مشاهده شد . سپس قطعات ساقه و برگ گياهچه ها به محيط هاي كشت MS حاوي غلظتهاي مختلفي از هورمونهاي 4 -D-2 و Kin منتقل شدند . پتريديش هاي خاوي قطعات كشت شده در دماي 25-24 درجه سانتيگراد و دوره نوري 16 ساعت روشنايي و 8 ساعت تاريكي قرار داده شدند. پس از گذشت 25 روز از كاشت نتايج نشان دادند كه حداكثر توليد كالوس در محيط كشت MS حاوي علظت هاي 0.5 ميلي گرم در ليتر 4 -D-2 و 0.5 ميلي گرم در لبتر Kin حاصل شد .