اثر تنظيم كننده هاي رشد بركالوس زايي و باززايي سه رقم اطلسي از ريز نمونه برگ

باززايي رقم هاي خارجي و ايراني اطلسي از ريز نمونه برگ به هدف تراريختي با اگروباكتريوم انجام گرفت. در اين آزمايش، ريز نمونه هاي برگ ارقام مختلف در3 نوع محيط كشت MS تغيير يافته (نمك هاي MS حاوي ويتامين هاي B5) كه داراي 30 گرم در ليترساكارزو 7 گرم در ليتر آگار به همراه تنظيم كننده هاي رشد مختلف 0/1 ميلي گرم در ليتر نفتالين استيك اسيد و 2ميلي گرم درليتر آمينو پورين براي محيط كشت MS1 قرار داده شد. 0/1 ميلي گرم درليتر نفتالين استيك اسيد براي محيط كشت MS2 بكار رفت. 2ميلي گرم درليتر ليتربنزيل آمينو پورين، 0/1 ميلي گرم در ليتر نفتالين استيك اسيد و 1 ميلي گرم درليتر زاتين براي محيط كشت MS3 استفاده شد. P. hybrida cv. Supercascaide و P.hybrida cv. Opera بيشترين درصد القاي كالوس را درمحيط كشت MS1 داشتند. بيشترين درصد باززايي هنگامي بدست آمد كه ريز نمونه هاي P. hybrida cv. Opera و p. violacea در محيط كشت MS3 قرار گرفتند. كاربرد اكسين به تنهايي در محيط كشت كالوس زايي را تحريك كرد اما برا تشكيل شاخه بي اثر بود. اگرچه p. violacea در هيچ يك از محيط كشت ها كالوس زايي نداشت، در محيط كشت MS2 بيشترين درصد تشكيل ريشه رانشان داد.