ﺑﺮرﺳﯽ ﺗﺎﺛﯿﺮ ﻗﺮارﮔﺎهﻫﺎي رﻓﺘﺎري در ﺷﮑﻞ ﮔﯿﺮي ﺣﺲ ﻫﻮﯾﺖ و ﺗﻌﻠﻖ ﺑﻪ ﻣﮑﺎن

ﻫﺮ ﻣﺤﯿﻂ ﻗﺎﺑﻠﯿﺘﯽ دارد ﮐﻪ آن را اراﺋﻪ ﻣﯽ دﻫﺪ. ﻣﺤﯿﻂ ﺗﺎﺛﯿﺮ ﻣﺴﺘﻘﯿﻤﯽ در ﺷﮑﻞ ﮔﯿﺮي رﻓﺘﺎر ﻫﺎي اﻧﺴﺎﻧﯽ دارد و ﻣﺘﻘﺎﺑﻼ رﻓﺘﺎرﻫﺎي اﻧﺴﺎﻧﯽ ﻧﯿﺰ ﺗﺎﺛﯿﺮ ﭼﺸﻤﮕﯿﺮي در ﺷﮑﻞ ﮔﯿﺮي و درك ﯾﮏ ﻓﺮد از ﯾﮏ ﻣﺤﯿﻂ را دارد.ﯾﮏ ﻓﻀﺎ ﻣﯿﺘﻮاﻧﺪ دﻗﯿﻘﺎ ﻣﺘﻨﺎﺳﺐ و ﺷﺎﯾﺴﺘﻪ رﻓﺘﺎري ﮐﻪ ﻗﺮار اﺳﺖ در آﻧﺠﺎ ﺻﻮرت ﺑﮕﯿﺮد ﻃﺮاﺣﯽ ﺷﻮد.ﻧﻘﻄﻪ ﻣﻘﺎﺑﻞ اﯾﻦ ﺷﺮاﯾﻂ زﻣﺎﻧﯽ رﻗﻢ ﻣﯿﺨﻮرد ﮐﻪ ﻓﻀﺎي ﻃﺮاﺣﯽ ﺷﺪه ﯾﺎ در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪه ﺑﺪون ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ و ﭘﯿﺶ ﺑﯿﻨﯽ دﻗﯿﻖ رﻓﺘﺎر ﻫﺎ ﻃﺮاﺣﯽ ﺷﺪه ﺑﺎﺷﺪ.ﻧﺘﯿﺠﻪ ﻋﺪم ﺳﺎزﮔﺎري رﻓﺘﺎر ﻫﺎي ﺷﮑﻞ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﺎ آن ﻓﻀﺎ و ﺗﻀﻌﯿﻒ ﺣﺲ ﺗﻌﻠﻖ ﺑﻪ آن ﻣﯿﺒﺎﺷﺪ. ﺷﻬﺮﻫﺎي اﻣﺮوزي دﺳﺘﺨﻮش ﺗﺤﻮﻻت ﺗﺎرﯾﺨﯽ و ﻓﺮﻫﻨﮕﯽ ﻓﺮاواﻧﯽ ﺑﻮدهاﺳﺖ و در ﻧﻬﺎﯾﺖ ﻓﻀﺎﻫﺎي ﺷﻬﺮي اﻣﺮوزي ﻣﺤﯿﻄﯽ ﺑﺮاي ﺷﮑﻞ ﮔﯿﺮي ﻣﻨﺎﺳﺐ ﻗﺮارﮔﺎﻫﺎي رﻓﺘﺎري ﻧﻤﯽﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ اﯾﻦ ﻣﻬﻢ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ازﺑﯿﻦ رﻓﺘﻦ ﻫﻮﯾﺖ ﺷﻬﺮي و ﻋﺪم اﯾﺠﺎد ﺣﺲ ﻣﮑﺎن در ﻓﻀﺎﻫﺎي ﺷﻬﺮي ﺷﺪه اﺳﺖ. در اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ ﺑﺎ اﺳﺘﻨﺎد ﺑﻪ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﮐﺘﺎﺑﺨﺎﻧﻪاي و ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻣﻮردي، ﺑﺎ ﺗﻮﺿﯿﺢ ﻣﻔﻬﻮم ﻗﺮارﮔﺎهرﻓﺘﺎري ، ﺣﺲﻣﮑﺎن و ﻋﻮاﻣﻞ ﺷﮑﻞدﻫﻨﺪه آنﻫﺎ، راﺑﻄﻪ ﺑﯿﻦ ﺷﮑﻞ ﮔﯿﺮي ﺣﺲ ﻣﮑﺎن در ﻗﺮارﮔﺎهرﻓﺘﺎري ﺑﺮرﺳﯽ ﺷﺪه و در ﻧﻬﺎﯾﺖ ﻣﺪﻟﯽ ﺑﺮاي اﯾﻦ راﺑﻄﻪ ﺗﻌﺮﯾﻒ ﺷﺪهاﺳﺖ.