مروري بر روش هاي اندازه گيري ويژگيهاي فيزيكي سنگ از روي خرده هاي حفاري

A review on methods for measuring the rock physical properties from drilling cuttings

اندازه گيري مستقيم پارامترهاي فيزيكي سنگ شامل تخلخل و نفوذپذيري براي توصيف فيزيكي سنگ لايه هاي زيرسطحي از اهميت بسياري برخوردار است. درشرايطي كه واحد ليتولوژيكي مورد بررسي مغزه گيري نشده باشد و يا به دلايل مشكلات مغزه گيري درپارهاي از قسمتهاي چاه امكان مغزه گيري وجود نداشته باشد، خرده سنگهاي حفاري، تنها شواهد موجود از سازندهاي حفاري شده اند كه دستيابي به اطلاعات تخلخل و نفوذپذيري آنها با استفاده از روشهاي اندازه گيري مستقيم داراي اهميت است. خرده هاي حفاري منبع مناسبي از اطلاعات هستند كه براي چندين دهه توسط زمين شناسان براي ارزيابي كيفي سنگها مورد استفاده قرار گرفته است. از سال 1946 تا كنون روشهاي بسياري براي اين اندازه گيري تخلخل و تراوايي پيشنهاد شده است. همچنين، ارزيابي خرده سنگهاي حفاري براي تعيين مقاومت فشاري تك محوره نيز مورد استفاده قرار گرفته است كه نتايج اميدوار كننده اي در برداشته است. در سالهاي اخير، تمركز بسياري از تحقيقات صورت گرفته بر استفاده از روش تشديد مغناطيس هسته اي بوده است. اين مطالعه، مروري بر اين روشهاي اندازه گيري است.

Direct measurement of rock physical parameters including porosity and permeability is very important for physical description of subsurface rocks.When the studied lithological unit has not been cored or coring is not possible in some parts of the wells, the drill cuttings are the only evidences of deep formations which are highly valuable sources to obtain porosity and permeability using direct measurement methods. Drill cuttings are a good source of information that have been used by geologists for decades to evaluate the quality of rocks. Many methods proposed since 1946. In recent years, the focus of research done, have been on nuclear magnetism resonance. Evaluation of drill cuttings have also been used recently to determine uniaxial compressive strength, which had led to promising results. This study is a review of these measurement methods.