مقايسه همجوشي شناختي و خودشفقتي در زوجين با و بدون مشكلات سازگاري

ﻫﺪف اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﻫﻤﺠﻮﺷﯽ ﺷﻨﺎﺧﺘﯽ و ﺧﻮدﺷﻔﻘﺘﯽ در زوﺟﯿﻦ ﺑﺎ و ﺑﺪون ﻣﺸﮑﻼت ﺳﺎزﮔﺎري ﺑﻮد. روش ﭘﮋوﻫﺶ ﻋﻠّﯽ_ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ اي ﺑﻮد. ﮐﻠﯿﻪ زوﺟﯿﻦ ﺳﺎﮐﻦ ﺷﻬﺮ اردﺑﯿﻞ و ﻧﯿﺰ ﮐﻠﯿﻪ زوﺟﯿﻦ داراي ﻣﺸﮑﻼت ﺳﺎزﮔﺎري ﮐﻪ در ﻧﯿﻤﻪ اول ﺳﺎل 1395 ﺑﻪ ﻣﺮاﮐﺰ ﻣﺸﺎوره و ﺳﻼﻣﺖ روان ﺳﻄﺢ ﺷﻬﺮ اردﺑﯿﻞ ﻣﺮاﺟﻌﻪ ﮐﺮده ﺑﻮدﻧﺪ ﺟﺎﻣﻌﻪ آﻣﺎري اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ را ﺗﺸﮑﯿﻞ دادﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ روش ﻧﻤﻮﻧﻪﮔﯿﺮي در دﺳﺘﺮس ﺗﻌﺪاد 80 زوج )40 زوج ﺑﺪون ﻣﺸﮑﻼت ﺳﺎزﮔﺎري و 40 زوج ﺑﺎ ﻣﺸﮑﻞ ﺳﺎزﮔﺎري( اﻧﺘﺨﺎب و ﺑﻪ ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪﻫﺎي ﺳﺎزﮔﺎري زن و ﺷﻮﻫﺮ ﮔﺮاﻫﺎم ﺑﯽ اﺳﭙﻨﯿﺮ، ﺧﻮدﺷﻔﻘﺘﯽ و ﻫﻤﺠﻮﺷﯽ ﺷﻨﺎﺧﺘﯽ ﭘﺎﺳﺦ دادﻧﺪ. دادهﻫﺎي ﭘﮋوﻫﺶ ﺑﻪ روش آزﻣﻮن ﺗﺤﻠﯿﻞ وارﯾﺎﻧﺲ ﭼﻨﺪ ﻣﺘﻐﯿﺮه ﺗﺠﺰﯾﻪ و ﺗﺤﻠﯿﻞ ﺷﺪﻧﺪ. ﯾﺎﻓﺘﻪ ﻫﺎي ﭘﮋوﻫﺶ ﻧﺸﺎن داد ﮐﻪ ﻣﯿﺎﻧﮕﯿﻦ ﻧﻤﺮات زوﺟﯿﻦ ﻧﺎﺳﺎزﮔﺎر در ﻫﻤﺠﻮﺷﯽ ﺷﻨﺎﺧﺘﯽ، ﺧﻮدداوري و اﻧﺰوا ﺑﻪ ﻃﻮر ﻣﻌﻨﺎداري ﺑﺎﻻﺗﺮ، اﻣﺎ در ﻣﺆﻟﻔﻪي ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﯽ ﺑﻪ ﺧﻮد ﭘﺎﯾﯿﻦ ﺗﺮ از اﻓﺮاد ﻋﺎدي ﻫﺴﺘﻨﺪ. اﯾﻦ ﻧﺘﺎﯾﺞ آﺷﮑﺎر ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ زوﺟﯿﻦ داراي ﻣﺸﮑﻼت ﺳﺎزﮔﺎري ﺧﻮدﺷﻔﻘﺘﯽ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﺗﺮي ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﮔﺮوه ﻋﺎدي دارﻧﺪ و وﯾﮋﮔﯽﻫﺎي ﺷﻨﺎﺧﺘﯽ آﻧﻬﺎ ﻧﯿﺰ ﻣﺘﻔﺎوت از اﻓﺮاد ﻋﺎدي ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ.