رابطه قدرداني و بخشش با رابطه با همگنان در دانش آموزان دختر دوره دوم ابتدايي شهرستان شاهين شهر

ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﺎ ﻫﺪف ﺑﺮرﺳﯽ راﺑﻄﻪ ﺑﯿﻦ ﻗﺪرداﻧﯽ، ﺑﺨﺸﺶ و راﺑﻄﻪ ﺑﺎ ﻫﻤﮕﻨﺎن در داﻧﺶ آﻣﻮزان دﺧﺘﺮ دﺑﺴﺘﺎﻧﯽ اﻧﺠﺎم ﭘﺬﯾﺮﻓﺖ. ﺟﺎﻣﻌﻪ آﻣﺎري ﺷﺎﻣﻞ ﮐﻠﯿﻪ داﻧﺶ آﻣﻮزان دﺧﺘﺮ دﺑﺴﺘﺎﻧﯽ دوره دوم ﺷﺎﻫﯿﻦ ﺷﻬﺮ و ﻧﻤﻮﻧﻪ ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﯽ، ﺷﺎﻣﻞ 40 داﻧﺶ آﻣﻮز دﺧﺘﺮ در ﭘﺎﯾﻪ ﻫﺎي ﭼﻬﺎرم، ﭘﻨﺠﻢ و ﺷﺸﻢ اﺑﺘﺪاﯾﯽ ﺷﻬﺮﺳﺘﺎن ﺷﺎﻫﯿﻦ ﺷﻬﺮ ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﻄﻮر ﺗﺼﺎدﻓﯽ اﻧﺘﺨﺎب ﺷﺪﻧﺪ. ﺑﺮاي اﻧﺘﺨﺎب ﮔﺮوه ﻧﻤﻮﻧﻪ از روش ﺧﻮﺷﻪ اي ﭼﻨﺪﻣﺮﺣﻠﻪ اي اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪ. ﺑﺪﯾﻦ ﺻﻮرت ﮐﻪ اﺑﺘﺪا از ﺑﯿﻦ ﻣﻨﺎﻃﻖ ﺷﻬﺮﺳﺘﺎن ﺷﺎﻫﯿﻦ ﺷﻬﺮ، ﯾﮏ ﻣﻨﻄﻘﻪ اﻧﺘﺨﺎب و ﺳﭙﺲ از آن ﻣﻨﻄﻘﻪ، ﯾﮏ ﻣﺪرﺳﻪ و از ﻣﺪرﺳﻪ ﻣﻮرد ﻧﻈﺮ ﺳﻪ ﮐﻼس ﺑﻪ ﺗﺼﺎدف اﻧﺘﺨﺎب ﺷﺪﻧﺪ. ﻃﺮح ﭘﮋوﻫﺶ، ﺗﻮﺻﯿﻔﯽ از ﻧﻮع رﮔﺮﺳﯿﻮن ﭼﻨﺪ ﻣﺘﻐﯿﺮي اﺳﺖ. ﺑﺮاي رﺳﯿﺪن ﺑﻪ اﯾﻦ ﻫﺪف از ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ ﻗﺪرداﻧﯽ اﯾﻤﻮﻧﺰ و ﻣﮏ ﮐﺎﻟﻮگ(GQ) ، ﻣﻘﯿﺎس ﺑﺨﺸﺶ ﻫﺎرﺗﻠﻨﺪ(HFS) و ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ ﺳﻨﺠﺶ راﺑﻄﻪ ﺑﺎ ﻫﻤﮕﻨﺎن(PRQ) اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪ. ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺗﺤﻘﯿﻖ ﻧﺸﺎن داد ﮐﻪ ﺑﯿﻦ ﻗﺪرداﻧﯽP≤0/01 و ﺑﺨﺸﺶP≤0/05 ﺑﺎ راﺑﻄﻪ ﺑﺎ ﻫﻤﮕﻨﺎن راﺑﻄﻪ ﻣﻨﻔﯽ ﻣﻌﻨﺎدار وﺟﻮ دارد. ﺑﺮ اﺳﺎس ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺑﻪ دﺳﺖ آﻣﺪه ﺑﺎ اﻓﺰاﯾﺶ ﻗﺪرداﻧﯽ و ﺑﺨﺸﺶ، راﺑﻄﻪ ﺑﺎ ﻫﻤﮕﻨﺎن ﺑﻬﺒﻮد ﻣﯽ ﯾﺎﺑﺪ.