نمادشناسي« پيراهن قيامت»

نمادها چكيدة اسطوره‌ها و بيانگر آداب و آيين اقوام هستند. نمادشناسي هر جامه‌اي نشان دهندة بخشي از هويت و فرهنگ هر سرزميني است. پيراهن قيامت يكي از جامه‌هاي مختص نوزادان است كه نمادشناسي آن در پيوند با ادبيات كودك و فرهنگ و ادب عامه است. اين جامه، پارچه‌اي سفيد و نا‌دوخته، با سوراخي در وسط است كه پس از شست و شوي نوزاد هنگام تولد براي هفت، ده يا چهل روز بر تن نوزاد مي‌نمايند، تا بنا بر اعتقاد عامه، او را از گرماي قيامت درامان دارند. شست و شوي نوزاد، نماد برگرداندن پاكي او به حالت اول و گذر او از برهنگي ازلي و ورود به جهاني ديگر است. پارچه، نماد سرنوشت است و سفيدي آن نماد باز‌زايش دوباره و نشان مرگي كه پيش از زندگي مي‌آيد. مدت زماني كه جامه بر تن نوزاد است نماد تكامل و نشان يك دوره و چرخة تمام همراه با تغييرات اساسي است. در اين مقاله به نمادشناسي پيراهن قيامت با روش توصيفي و تحليلي و استفاده از مستندات كتابخانه‌اي پرداخته شده است.