كليدواژه :
نقد زيست محيطي , زيست بوم طبيعي , زيست بوم اجتماعي , «عافيتگاه»
چكيده فارسي :
زندگي در جوامع مدرن موجب كم شدن ارتباط ميان انسان و محيط زيست شده است و همين امر باعث شد تا بشر امروزي در مقايسه با گذشته، دغدغه‌هاي زيست محيطي كمتري داشته باشد. اين كمتوجهي به محيط زيست رفته رفته از سطح زندگي عادي افراد به ادبيات نيز وارد شد و امروزه نقش طبيعت در مقايسه با گذشته در ادبيات كمرنگ است و جايگاه كمتري دارد به گونهاي كه داستانهايي كه دغدغه‌هاي زيست محيطي داشته باشند و يا طبيعت يك كنشگر اصلي در آنها باشد به حداقل رسيد. همين امر موجب شكلگيري مطالعاتي در حوزهي ادبيات تطبيقي شد موسوم به نقد زيست محيطي كه به بررسي ارتباط متقابل ميان محيط زيست و انسان ميپردازد؛ البته در اين بررسي محيط زيست در معناي حداكثري آن كه دربرگيرندهي سه زيست بوم طبيعي، اجتماعي و مصنوعي است، در نظر گرفته ميشود. در پژوهش حاضر يكي از داستانهاي غلامحسين ساعدي به نام «عافيتگاه» از اين منظر مورد بررسي قرار گرفته است و مشخص گرديد كه شخصيت اصلي اين داستان با مواجهه با طبيعت و آشتي با آن در نهايت به آرامش روحي ميرسد كه تا آن زمان تجربه نكرده است. در حقيقت طبيعت به دو صورت طبيعي و اجتماعي در قالب يك كنشگر آرامبخش در متن داستان ظاهر ميشود.
چكيده لاتين :
Life in modern societies has significantly weakened human connection to the environment, and, with the rise of modern philosophies and humanist thinking, attention to the environment gradually diminished as more attention was paid to humans, and by extension, human-made artifacts. This resulted in the emergence of a field of inquiry within comparative literature known as ecocriticism in which mutual relation between human and the environment is studied. The environment here is inclusive and comprises the three natural, social, and artificial ecosystems. In the current paper, an ecocritical analysis of the story of Afiatgah [Abode of Blessing] has been carried out, and it was found that the nature is present in the story as an actor and serves as the calming element. The protagonist, through facing the nature and reconciling with it, achieves peace of mind, and, consequently, his relation to others improves. In fact, connecting with the natural ecosystem affects human relations in the social ecosystem.
