اكوسيستم نوآوري و چالش هاي ترويج كشاورزي در خدمات رساني پايدار

The Innovation Ecosystem and the Challenges of Agricultural Extension in Sustainable Services

سابقا ترويج كشاورزي به عنوان عامل نشر دانش، مهارت، گرايش و مجموعه يافته هاي تحقيقاتي در ميان انبوه كشاورزان شناخته مي شد. ليكن در هزاره جديد لازم است ترويج كشاورزي در زمينه هاي متنوعي از جمله ارتباطات، تئوري هاي يادگيري، توسعه فعاليت ها گروهي (سازماندهي شده در جهت منافع مردم روستايي) و سازگاري بخش كشاورزي با تحولات محيط زيستي عمل كند. به طوري كه امروزه به سختي مي توان روي تعريفي خاص و جهان شمول براي ترويج كشاورزي به توافق رسيد. لذا در شناخت و تعريف ترويج كشاورزي بايد به سراغ ترمينولوژي و مفاهيم جديدي رفت كه جامع ترين اين مفاهيم اكوسيستم نوآوري است. اكوسيستم نوآوري شامل كنشگران، روابط، تعيين كننده هاي كليدي و ... است كه در زمينه نشر نوآوري عمل مي كنند. ترويج كشاورزي به عنوان يكي از كنشگران آن در فرآيند ارائه خدماترساني پايدار به انبوه كشاورزان و متقاضيان خدمات ترويجي محسوب مي شود. اين كنشگر يعني ترويج كشاورزي با چالش هايي روبرو است كه در بستر اكوسيستم نوآوري قابل درك است. مقاله حاضر ضمن پرداختن به اهميت و نقش ترويج در خدمات رساني پايدار به انبوه كشاورزان در سيستم اجتماعي اكولوژيكي كشاورزي، با استفاده از مدل چرخه سازگار، چارچوب اكوسيستم نوآوري، سازمان - يادگيرنده و يادگيري اجتماعي چالش ها و مكانيسم هاي بهبود و ارتقاء ترويج كشاورزي را مطرح كرده است. ترويج كشاورزي به منظور سازگاري با چالش هاي دروني ملزم به نهادينه سازي اصول سازمان يادگيرنده است. همچنين با استقرار حلقه هاي يادگيري اجتماعي در اكوسيستم نوآوري سبب خلق يادگيري پويا مي شود و ماموريت ترويج در راستاي سازگاري و بهبود سيستم اجتماعي اكولوژيكي كشاورزي تسهيل مي گردد.

The Agricultural Extension as system previously recognized as a diffusion agent that transfer knowledge, skills, trends and set of research findings to farmers. However, in the new millennium there is increased urgency to develop Agricultural Extension activities in various contexts such as communication, learning theories, development of group activities (organized for the benefit of rural people) and adaptation of the agricultural sector to environmental changes. It is difficult to formulate a specific and universal definition for Agricultural Extension. Therefore, the terminology and new concepts needed for understanding Agricultural Extension that the innovation ecosystem is the most comprehensive concept in this theme. The innovation ecosystem includes actors, relationships, key determinants, etc., which are involved in the diffusion of innovation. In the process of providing sustainable services to farmers and services applicants, Agricultural Extension considered as one of its actors. This actor faced with challenges, which are understandable in the context of the innovation ecosystem. This article discusses the importance and role of sustainable services to farmers in the socio-ecological system of agriculture, the challenges and mechanisms for improving and promoting Agricultural Extension by using Adaptive Cycle Model (ACM), the innovation ecosystem, the learning organizations and the social learning. In order to adaptation to internal challenges, Agricultural Extension should institutionalize the principles of the learning organization. In addition, by establishing social learning loops in the ecosystem of innovation, the dynamic learning created and the mission of Extension facilitated to adapt and improve the socio-ecological system of agriculture.