نقش و مسئوليت رسانه‌هاي جمعي در مديريت بيماري كرونا

رسانه‌هاي ارتباطي ضمن افزايش انعطاف پذيري افراد، سطح قابليت انطباق آنها را با موقعيت‌هاي جديد افزايش مي دهد و باعث كاهش پاي‌بندي افراد به سنتهاي معارض با جامعه مدرن و گرايش جامعه از كنش عرفي به كنش خردگرايانه مي شود و اسباب بسط و گسترش دموكراسي، حوزه عمومي و جامعه مدني را فراهم مي‌سازد. ويروس كرونا شرايطي را به وجود آورده است كه فاصله با انسان‌ها، فاصله با طبيعت و فاصله بـا اشيا به الزامي اجتماعي تبديل شده و ارتباطات در فضاي واقعي يا به تعبيري فضاي فيزيكي- طبيعي داراي اختلال و مشكل شده است. اين تحقيق با استفاده از روش توصيفي و تحليلي انجام گرفته است و در صدد پاسخگويي به اين سوال بود كه فضاي شكل گرفته پس از كرونا در شبكه هاي اجتماعي كدام خصوصيات تكنولوژيهاي ارتباطي را برجسته نموده و ضعف رسانه‌هاي ما در برخورد با كرونا ناشي از عدم شناخت ما در كدام يك از اين خصوصيات است. در اين تحقيق ابتـدا بـه ابعـاد زمينه‌اي حين كرونا و پساكرونا به لحاظ اجتماعي پرداخته شد. سپس نيازها، بايد و نبايدها، وظايف دانشگاه ها و مراكز علمي، وظايف دولتها مورد بحث و بررسي قرار گرفت. در پايان مسئوليت رسانه‌ها در راستاي مقابله با همه‌گيري اين ويروس تبيين شد. در اين راستا مي‌توان ادعا كرد كه فضاي شكل گرفته پس از كرونا در شبكه هاي اجتماعي خصوصيت تعاملي بودن و جمع زدايي‌ رسانه را كاملاً نمايان كرده است.