تحليلي بر فضاهاي شهري دوستدار كودك با رويكرد عدالت اجتماعي (مورد مطالعه: محلات شهر تبريز)

كودكان به عنوان بخش مهمي از جامعه مطرح مي باشند. هر چه محيط شهري صميمانه تر پذيراي كودكان باشد، آنها خود را بيشتر متعلق به جامعه و محيط مي دانند، همين فضاها اگر بيگانه با روحيات وي باشد، او را گريزان از شهر و جامعه خواهد ساخت چرا كه هر فرد محصول تكامل محيط و تربيت جامعه خود است .بنابراين بايد با توجه به نيازهاي كودكان سعي در پيدا كردن راه حل هاي مناسبي براي آموزش آنها در شهر داشته باشيم. محلات مختلف شهري امكاناتي فراخور وضعيت اجتماعي، اقتصادي، فرهنگي و كالبدي خود در اختيار كودكان ساكن آن محلات قرار مي دهند. اين امكانات در محلات برخوردار و حاشيه اي شهري يكسان نبوده و موجب بروز يكسري نابساماني هايي در فضاي شهري مي گردد كه از جمله مي توان به نابرابري در آموزش، تفريح، بازي و حتي امنيت اشاره كرد. هدف اين پژوهش بررسي وضعيت مناطق مختلف شهري از منظر فضاهاي كودك محور بوده و نيز در پي دستيابي به ميزان سطح اختلاف بين محلات مختلف شهري در شهر تبريز مي باشد. اين پژوهش از نظر هدف كاربردي و از نظر شيوه انجام از نوع توصيفي-تحليلي است و براي جمع آوري اطلاعات از دو روش استنادي(كتابخانه اي) و پيمايشي(ميداني) استفاده شده است و نيز ابزار پرسشنامه بهره گرفته شده. نمونه هاي مورد مطالعه از شهر تبريز از طريق نمونه گيري سلسه مراتبي خوشه اي-فضايي انتخاب گرديده و سپس ازطريق پرسشنامه اقدام به جمع آوري اطلاعات گرديد و نتايج حاصله در جداولي مبسوط مورد بررسي و تدقيق قرار گرفته است. شاخص هاي مورد استفاده عبارتند از: سرانه ها، ايمني، امنيت، دسترسي ها، آلودگي ها، حس مكان، TOD،تصميم گيري كودكان، پياده راه، هنجارشكنان، المان ها، طراحي صوتي و جداره ها. داده هاي پرسشنامه ها در نرم افزار SPSS V.25 تغذيه شده آناليز داده ها مستخرج از اين پژوهش نيز ارائه گرديد. اختلاف كيفيت فضاهاي شهري از ديدگاه شهر كودك محور بصورت كمي استخراج و مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. همبستگي معني داري بين شاخص هاي مختلف شهر دوستدار كودك و عدالت اجتماعي وجود داشت. همچنين رگرسيون محاسبه شده وجود رابطه يك سويه در متغير هاي مستقل را با متغيرهاي وابسته نشان داد. در نهايت جهت به حداقل رساندن اختلاف كيفي و كمي فضاهاي شهري دوستدار كودك پيشنهادهايي در قالب جدول ارائه گرديده است.