برنامه ريزي شهري با ايجاد فرصت هاي مشاركت براي كودكان

امروزه با توسعه روزافزون، شهرها فاقد فضاهاي شهري مطلوب مي باشند. فضاهاي شهري دربرآورده ساختن نيازهاي اجتماعي و فردي كودكان شهر، نقش منحصر به فردي دارند. اين فضاها بخش عمده اي از زمان و محيط زندگي روزمره ساكنان از جمله كودكان را به خود اختصاص ميدهند و ارتقاءكيفيت اين فضاها ميتواند در سلامت و رشد قواي جسمي، تقويت تعاملات اجتماعي و پرورش خلاقيت در كودكان موثر باشد. برنامه ريزي شهري هنگامي به معناي واقعي به اهداف شهر مطلوب نايل مي شود كه خواسته ها و نيازهاي تمام شهروندان با توجه به اقتضاي سني مورد توجه قرار گيرد. در اين راستا، كودكان نيز به عنوان يكي از اقشار جامعه، مي بايست در برنامه ريزي شهري هر چه بيشتر مشاركت داشته باشند. بنابراين طراحي مناسب فضاهاي شهري براي كودكان به عنوان شهروندان و سازندگان آينده شهر از اهميت خاصي برخوردار است و بايد به آنان اجازه داده شود كه با مشاركت در فرايند برنامه ريزي شهري، در ايجاد فضاهاي زندگي خود سهيم باشند. هدف مقاله حاضر، نقش برنامه ريزي شهري در مشاركت كودكان در ايجاد محيط ساخته شده اطرافشان و ويژگي هاي شهر دوستدار كودك مي باشد كه مهمترين ويژگي هاي آن شامل ايمني و امنيت، دسترسي مناسب و وجود فضاهاي سبز و طبيعي، دسترسي به تسهيلات و خدمات اساسي، مشاركت و ارزش دهي به كودكان، ايجاد و طراحي محيط هاي تفريحي و فرهنگي و جاذب براي كودكان، وجود حمل و نقل عمومي مناسب بخصوص دوچرخه و پياده مي باشد. روش تحقيق، بصورت كيفي مي باشد و اين پژوهش با رويكرد توصيفي تحليلي و گردآوري اطلاعات در بستر مطالعات كتابخانه اي، اسنادي است.