نا امني كودكان در فضاهاي عمومي محلات كم برخوردار

امروزه با افزايش روزافزون جمعيت شهرها و كاهش سطح كيفيت محيط هاي شهري، شاهد انواع انحرافات اجتماعي و به دنبال آن كاهش امنيت در فضاهاي عمومي هستيم كه اين مسئله به ويژه در محلات كم برخوردار باعث تشديد معضلات متعدد موجود در اين گونه محلات مي شود. در اين ميان، كودكان به عنوان آسيب پذيرترين گروه كه بيش ترين تـأثير را از محيط اطراف خود مي گيرند، متاسفانه اغلب مورد بي توجهي قرار گرفته و نيازهاي آنان ناديده گرفته مي شود. مطالعه حاضر با هدف بررسي مولفه هاي ناامني كودكان در فضاهاي عمومي با روش مطالعه توصيفي و با ابزار گردآوري كتابخانه اي انجام گرفته است. بر اساس يافته هاي مطالعه مولفه هاي ناامني كودكان در سه دسته كلي اشخاص نگران كننده، رفتارهاي نگران كننده و مولفه هاي محيطي نگران كننده قابل طبقه بندي است كه مي توان انواع مولفه هاي مذكور را در ارتباط و در راستاي يكديگر دانست. قابل توجه است كه چالش ناامني كودكان در فضاهاي عمومي مسئله اي چندبعدي است و نيازمند همكاري متخصصان در زمينه هاي مختلف اجتماعي، اقتصادي، سياسي، فرهنگي و... مي باشد. بنابراين شهرسازان و مديران شهري مي توانند از طريق ساماندهي محل هاي وقوع رفتارهاي ضداجتماعي، كمك شاياني به بهبود شرايط و پيشگيري از برخي ناهنجاري هاي اجتماعي كنند. در اين صورت امنيت كودكان مان در فضاهاي عمومي تاحدي تامين شدني است.