بررسي نگرش مستشرقان نسبت به نقاشي دوره‌ي قاجار

A study of Orientalists attitudes toward Qajar painting

دوره‌ي قاجار از دوره‌هاي خلاقيت و تكامل شيوه‌هاي هنري ايران است. در اين دوره رابطه‌ي ظريف بين تجربه‌هاي هنري پيشين و تخيل و تجارب هنري جديد برقرار شده و حاصل آن در آثاري جلوه يافت كه در اين دوره در بيشتر عرصه‌هاي هنري ظهور يافته است. تحولاتي همچون دگرگوني ماهيت سياسي، ظهور طبقه‌ي روشنفكر، آغاز دولت مشروطه، تغيير روابط ايران و جهان منجر به تحول در انديشه و هنر ايرانيان گرديد كه در نتيجه‌ي آن دوره‌ي قاجار را به يكي از درخشان‌ترين دوره‌هاي تاريخي قابل مطالعه و پژوهش قرار داده است. حال نكته‌اي قابل توجه اين است كه كم‌توجهي به آثار نقاشي دوره‌ي قاجار در آثار مستشرقان به طور مشهودي احساس مي‌شود و متأسفانه بسياري از مستشرقان نقطه‌ي زوال هنر ايران را انتهاي دوره‌ي صفويه مي‌دانند و در بيشتر مطالعات انجام شده، چيزي جز تحليل نامناسب و مغرضانه و همچنين معرفي مختصري از زندگي هنرمندان دوره قاجار و تكنيك‌هاي هنري آنان وجود ندارد. در حقيقت ارزش‌هاي گوناگون هنر دوره‌ي قاجار در اغلب موارد از چشم مورخان و شرق‌شناسان دور مانده و تا دوره‌ي اخير به آن توجه چنداني نشده است. در همين راستا، اين پژوهش كوشيده است تا با روش توصيفي-تحليلي و با اتكا به آثار مستشرقان در پي پاسخ‌گويي به اين سئوال مهم باشد: محققين غربي نسبت به نقاشي قاجار چه ديدگاهي دارند؟

The Qajar period is one of the periods of creativity and evolution of Iranian artistic methods. During this period, a delicate relationship was established between previous artistic experiences and new artistic imagination and experiences, and the result was reflected in the works that have appeared in most fields of art during this period. Developments such as the change of political nature, the emergence of the intellectual class, the beginning of the constitutional government, the change of relations between Iran and the world led to a change in Iranian thought and art, which has made the Qajar period one of the most brilliant historical periods to be studied and researched. It is noteworthy that little attention is paid to the paintings of the Qajar period in the works of Orientalists, and unfortunately many Orientalists consider the decline of Iranian art to be the end of the Safavid period, and in most studies, nothing but inappropriate and biased analysis and also There is no brief introduction to the life of Qajar artists and their artistic techniques. In fact, the various values ??of the Qajar period art have often been overlooked by historians and orientalists and have not received much attention until recently. In this regard, this study has tried to answer this important question with a descriptive-analytical method and relying on the works of Orientalists: What is the view of Western scholars towards Qajar painting?