اشتياق كارآفرينانه و نقش آن درتوسعه كارآفريني روستايي

مباحث فراواني در گذشته در مورد تغييرات در توسعه روستايي بوده، كه اغلب از لحاظ ماهيت تغييرات در اقتصاد روستايي و از لحاظ رويكردهاي مرتبط با سياست هاي روستايي، صورت گرفته است. خصوصيات غالب عبارت است از يك تغيير واحد، عموما از رويكردي كه بطور اساسا بر بخش كشاورزي متمركز است به سمت تمركز بر مناطق روستايي و فعاليت هاي متنوع اقتصادي بيشتر. با توجه به ويژگي هاي كارآفرينان و اهداف و نتايج كارآفريني مي توان ادعا كرد كه كارآفريني با شناسايي فرصت هاي مختلف در زمينه هاي متفاوت و با ايجاد و توسعه بنگاه هاي كوچك و متوسط زمينه را براي متنوع سازي اقتصاد روستايي هموار مي سازد. همواره كارآفرينان منشا تحولات بزرگي در جامعه بوده اند. اين كارآفرينان هستند فرصت ها را كشف كرده، كسب و كار را بر اساس نوآوري تاسيس كرده و پس از آن كسب و كار را توسعه مي دهند. ويژگي هاي روانشناختي كارآفرينان از عوامل مهم و تاثيرگذار در فرآيند كارآفريني است. يكي از اين عوامل مي تواند اشتياق كارآفرينانه باشد. اشتياق قلب كارآفريني است. در واقع حالت احساسياي است كه كارآفرين همراه با تظاهرات رفتاري و شناختي ويژة آن، از خود بروز مي دهد . درواقع، اشتياق كارآفرينانه نيروي محرك هاي است كه فرآيند تبديل تجربه ايده هاي كارآفرينانه و سازگار كردن آنها را با شرايط واقعي با هدف رسيدن به موفقيت هدايت مي كند. در اين مرور علمي سعي شده است به طور مختصر به اشتياق كارآفرينانه و ابعاد آن پرداخته و به نقش آن در توسعه كارآفريني اشاره شود.