تحليل فضايي پراكنش فقر اجتماعي در شهر بابلسر

Spatial Analysis of the Distribution of Social Poverty in Babolsar City

فقر يكي از پديده هاي نامطلوب اجتماعي است كه برنامه ريزان و سياست گذاران همواره در پي كاهش آن هستند. هدف از اين پژوهش تحليل پراكنش فضايي شاخص‌ها و نماگرهاي فقر اجتماعي در سطح بلوك‌هاي آماري شهر بابلسر مي‌باشد. پژوهش حاضر از نظر هدف كاربردي و از نظر روش توصيفي - تحليلي مي باشد. داده‌هاي مربوط به مباني نظري تحقيق به شيوه‌ي كتابخانه‌اي و اسنادي تهيه ‌شده و داده‌هاي خام پژوهش از بلوك هاي آماري شهر بابلسر استخراج شده است كه بر اساس سرشمارى سال 1395 مركز آمار ايران تهيه شده است. براي بي مقياس سازي شاخص ها از روش فازي در محيط نرم افزار Excel استفاده شده است. ابتدا 6 شاخص فقر اجتماعي با روش فازي بي مقياس مي شوند و سپس در محيط نرم افزار Arc Gis با روش لكه هاي داغ و خود همبستگي موران تحليل فضايي مي شوند. بر اساس نتايج روش لكه هاي داغ در قسمت هاي مركز و جنوب شهر بابلسر لكه هاي داغ بيشتري ديده مي شود كه مقادير بالاتري از شاخص تلفيقي فقر اجتماعي را دارند. در قسمت هاي غرب، شمال غرب، شمال و شمال شرقي شهر بابلسر نيز لكه هاي سرد بيشتري ديده مي شود كه مقادير پايين تري از شاخص تلفيقي فقر اجتماعي را دارند. همچنين بر اساس پهنه بندي صورت گرفته 40 درصد جمعيت شهر بابلسر فقير و خيلي فقير مي باشند. بر اساس روش خودهمبستگي موران نيز مشخص گرديده است كه نحوه پراكنش مقادير شاخص تلفيقي فقر اجتماعي داراي الگوي خوشه اي مي باشد. همچنين نمايان گرديده است كه پهنه هاي مرفه و خيلي مرفه بيشتر در حومه هاي شهر تمركز دارند، در حالي كه پهنه هاي فقير و خيلي فقير در مركز و بخشي از جنوب شهر تمركز يافته اند كه اين امر نشان دهنده ي وجود اختلاف فاحش طبقاتي در سطح شهر بابلسر مي باشد.