ضرورت توجه به بعد زيبايي شناسي محيط زيست پايدار در جوامع روستايي در پرتو تبيين جايگاه ترويج و آموزش كشاورزي

The Necessity of Paying Attention to the Aesthetic Dimension of Sustainable Environment in Rural Communities: Explaining the Role of Agricultural Promotion and Education

هدف اين پژوهش، تبيين جايگاه ترويج و آموزش كشاورزي به منظور توجه به بعد زيبايي شناسي از طريق حفظ كاركرد محيط زيست پايدار بود. بحث پيرامون زيبايي محيط زيست پايدار همواره به عنوان يكي از منابع طبيعي مورد نياز جوامع شهري به طور عام و جوامع روستايي به طور خاص مطرح بوده است به طوري كه نياز بشر به زيبايي محيط زيستي پايدار به عنوان جزيي از فرهنگ، قطعي است. از اينرو، نقش ترويج و آموزش كشاورزي به عنوان علمي بين رشته اي جهت تحقق اين مهم بسيار حائز اهميت مي باشد. روش جمع آوري اطلاعات اين پژوهش، مطالعه مقالات و منابع گوناگون كتابخانه اي مرتبط با آگاهي هاي زيست محيطي پايدار بود كه با استفاده از روش تحليل محتوايي و بررسي اسنادي صورت گرفت. يافته ها نشان داد دلبستگي مكاني و برقراري ارتباط با محيط زيست طبيعي به عنوان دو عنصر اثرگذار بر بعد زيبايي شناسي محيط زيست پايدار در راستاي رويكرد ترويج و آموزش كشاورزي مي تواند از طريق برگزاري دوره هاي آموزشي براي كودكان و خانواده هاي آنها، هماهنگي با ساير ارگان ها از جمله آموزش و پرورش و شهرداري، نصب بيلبوردهاي آموزشي در محيط روستا و برگزاري همايش هاي مرتبط در اين راستا مورد بررسي قرار گرفتند. از اينرو، پيشنهاد مي شود تا با ارائه راهبردها و سياست هاي مطرح شده در پژوهش به تحقق هرچه بيشتر اين مهم دست يافت.

This study aimed to explain the status of agriculture extension and education in order to consider the aesthetical dimension through maintaining the efficacy of sustainable environment. There have always been debates on the aesthetical aspects of the sustainable environment as one of the natural resources needed by urban communities in general and rural communities in particular, so that the humans’ need for the aesthetics of the sustainable environment as an integral part of culture is decisive. Hence, the role of agriculture extension and education as an interdisciplinary science is critical in reaching this goal. In this research, the required data were collected through studying various library papers and resources on sustainable environmental awareness. The data was analyzed using content analysis along with document analysis. Findings indicated that place attachment and communication with the natural environment as two factors affecting the aesthetic dimension of sustainable environment with an approach to agriculture extension and education can be considered through conducting training courses for children and their families, cooperating with other organs, including educational institutions and municipalities, installing educational billboards in rural environment, and holding relevant conferences in this regard. Hence, it is recommended that this policy be achieved by presenting the strategies and policies proposed in this research.