بررسي ساختار تراژدي ارسطويي در داستان رستم و سهراب

يكي از انواع ادبي، تراژدي است كه در داستان رستم و سهراب شاهنامه‌ي فردوسي ديده مي‌شود. ارسطو اولين نظريه‌پرداز در حوزه‌ي تراژدي بود كه در كتاب فن شعر، عناصر و اجزاي تراژدي را معرفي و دسته‌بندي كرد. با توجه به اينكه اكثر صاحب نظران،‌ تراژدي را به معناي مرگ در نظر گرفته‌اند و فقط از جنبه‌ي مرگ ناحق اين داستان را بررسي مي‌كنند، در اين اثر كوشيده شده ويژگي‌هاي تراژدي با توجه به نظريات ارسطو در داستان رستم و سهراب واكاوي و تحليل شود و مشخص گردد كه آيا اين داستان تراژدي است يا خير؟ همچنين كدام‌يك از ويژگي‌هاي تراژدي در اين داستان ديده مي‌شود و تا چه‌ميزان قابل انطباق با نظريات ارسطو درباره‌ي تراژدي است. با توجه به نتايج به دست آمده، برخلاف نظريات بعضي از صاحب‌نظران، داستان سهراب، تراژدي غم‌انگيزي است كه ويژگي‌ها و اجزاي تراژدي، از نظر ارسطو؛ مانند انديشه و گفتار، داستان،‌ عقده،‌ قهرمان، ‌داعيه الم، تعرّف، كاتارسيس و... را دارا و قابل انطباق و تحليل از اين نظر است. روش تحقيق در اين مقاله به صورت توصيفي- تحليلي است.