انعكاس پيشه ها در شعر فارسي و تمركز بر قصاب كاشاني

حضور پيشه ها در شعر فارسي از ابتدا جلوه هاي گوناگوني داشته است، كه يكي از آنها بازتاب در نوع شعري شهر آشوب است. شاعران نيز از اين مشاغل به صورت هاي مختلف بهره جسته اند و گاهي شاعر، صاحب حرفه و پيشه اي بوده است. و در كنار اين شغل به شاعري هم مي پرداخته است؛ نظير قصاب كاشاني. رويكرد ادبي اين مشاغل كه تنوع و تعداد آنها هم قابل توجه است در شهرآشوب ها ديده مي شود. شهرآشوب هاي صنفي اي كه شاعران اين سبك سروده اند از گونه هاي منحصر به فرد اين نوع شعري در ادبيات فارسي است. صاحب قديمي ترين شهرآشوب هاي صنفي را مسعود سعد سلمان دانسته اند و اولين و تنها شاعره اي كه در اين نوع ادبي به آشوب گويي پرداخته مهستي گنجوي است. از ميان شاعران صاحب پيشه به قصاب كاشاني پرداخته ايم كه توانسته است با توجه به سطح سواد خود اشعاري قابل تحسين علاوه بر مضامين عرفاني و غنايي در مضمون آفريني پيشة خود، ابتكاري داشته باشد. پيشة قصابي خود بازتاب هايي در شعر شاعران ادب فارسي داشته است؛ كه اشاره به جلوة معشوق در شعر سنايي از بارزترين آنها به شمار مي رود.