ﺑﺮرﺳﯽ ﺗﺎﺛﯿﺮ ﺗﻮﻧﻞ ﺑﺮ روي ﻧﺸﺴﺖ ﻫﺎي ﺳﻄﺤﯽ زﻣﯿﻦ ﻧﺎﺷﯽ از ﮔﺴﻠﺶ

ﺧﺮاﺑﯽ ﻫﺎي ﻧﺎﺷﯽ از ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﮔﺴﻞ ﻫﺎ را ﻣﯽ ﺗﻮان ﺑﻪ دو ﻧﻮع ﺗﻘﺴﯿﻢ ﮐﺮد: ﮔﺴﯿﺨﺘﮕﯽ دﯾﻨﺎﻣﯿﮑﯽ و ﮔﺴﯿﺨﺘﮕﯽ ﺷﺒﻪ اﺳﺘﺎﺗﯿﮑﯽ. در ﺳﺎل ﻫﺎي اﺧﯿﺮ ﻣﺤﻘﻘﺎن Chi-Chi ﺗﺮﮐﯿﻪ و Duzce و Kocaeli ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﺮ روي ﮔﺴﯿﺨﺘﮕﯽ ﻫﺎي دﯾﻨﺎﻣﯿﮑﯽ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﮐﺮده اﻧﺪ وﻟﯽ ﭘﺲ از وﻗﻮع ﺳﻪ زﻟﺰﻟﻪ وﯾﺮاﻧﮕﺮ 1999 ﺗﺎﯾﻮان و ﻣﺸﺎﻫﺪه ﻣﻮارد ﻣﺘﻌﺪد ﮔﺴﯿﺨﺘﮕﯽ ﺳﻄﺤﯽ ﻧﺎﺷﯽ از ﮔﺴﻠﺶ در زﯾﺮ ﺳﺎزه ﻫﺎي ﻋﻤﺮاﻧﯽ، ﻧﯿﺎز ﺑﻪ ﺑﺮرﺳﯽ ﻫﺎي ﺑﯿﺸﺘﺮ ﭘﯿﺮاﻣﻮن اﯾﻦ ﻧﻮع ﮔﺴﯿﺨﺘﮕﯽ ﺑﯿﺶ از ﭘﯿﺶ اﺣﺴﺎس ﺷﺪ. در ﺑﺮﺧﯽ ﻣﻮارد ﺧﺎص در ﭘﺮوژه ﻫﺎﯾﯽ ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ راه ﻫﺎ، ﺗﻮﻧﻞ ﻫﺎ، ﺧﻄﻮط ﻟﻮﻟﻪ و ... ﻣﻬﻨﺪﺳﺎن ﻣﺠﺒﻮر ﺑﻪ اﺟﺮاي ﭘﺮوژه ﺑﺮ روي ﮔﺴﻞ ﻫﺎ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﮐﻪ در اﯾﻦ ﻧﻮاﺣﯽ ﻋﻼوه ﺑﺮ ﻃﺮاﺣﯽ ﻟﺮزه اي، ﺗﺎﺛﯿﺮ ﮔﺴﯿﺨﺘﮕﯽ ﻧﺎﺷﯽ از ﮔﺴﻠﺶ در ﻣﺤﻞ ﺑﺮﺧﻮرد ﻧﯿﺰ ﺑﺎﯾﺪ در ﻃﺮاﺣﯽ ﻟﺤﺎظ ﺷﻮد. در اﯾﻦ ﻣﻘﺎﻟﻪ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﻧﺮم اﻓﺰار ﺗﻔﺎﺿﻞ ﻣﺤﺪود FLAC 3D اﺑﺘﺪا ﻣﺪﻟﯽ از ﯾﮏ آﺑﺮﻓﺖ درﺷﺖ داﻧﻪ ﺑﺎ ﭼﺴﺒﻨﺪﮔﯽ ﮐﻢ اﯾﺠﺎد ﺷﺪه و ﺑﺎاﻋﻤﺎل ﺟﺎﺑﺠﺎﯾﯽ 1 ﻣﺘﺮي ﮔﺴﻞ ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ ﺑﺎ زاوﯾﻪ ﺷﯿﺐ °30، ﻧﺸﺴﺖ ﻫﺎي ﺳﻄﺤﯽ زﻣﯿﻦ ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ، ﺳﭙﺲ ﻫﻤﯿﻦ ﻣﺪل ﺑﺎ وﺟﻮد ﯾﮏ ﺗﻮﻧﻞ ﺣﻔﺮ ﺷﺪه، ﺗﺤﺖ ﺗﺎﺛﯿﺮ ﺟﺎﺑﺠﺎﯾﯽ ﮔﺴﻞ ﺑﺎ ﺳﻪ زاوﯾﻪ ﺗﻘﺎﻃﻊ ﻣﺨﺘﻠﻒ )°0، °45 و °90( ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ و ﻧﺸﺴﺖ ﻫﺎي ﺳﻄﺤﯽ زﻣﯿﻦ ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ. در ﻫﺮ دو آﻧﺎﻟﯿﺰ از ﻣﺪل رﻓﺘﺎري ﻣﻮﻫﺮ ﮐﻮﻟﻤﺐ اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪه و ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺑﺎﻧﺪ ﺑﺮﺷﯽ ﻣﻮرد ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ. ﺑﺮرﺳﯽ ﻧﺘﺎﯾﺞ ﻣﺪل ﻫﺎ ﻧﺸﺎن ﻣﯽ دﻫﺪ ﮐﻪ ﻣﯿﺰان ﺗﺎﺛﯿﺮ وﺟﻮد ﺗﻮﻧﻞ ﺑﺮ روي ﻧﺸﺴﺖ ﻫﺎي ﺳﻄﺤﯽ ﻧﺎﺷﯽ از ﮔﺴﻠﺶ ﺑﻪ زاوﯾﻪ ﺗﻘﺎﻃﻊ اﻣﺘﺪاد ﮔﺴﻞ ﺑﺎ ﺗﻮﻧﻞ ﺑﺴﺘﮕﯽ دارد و ﻧﯿﺰ ﮐﻮﭼﮑﺘﺮﯾﻦ ﺟﺎﺑﺠﺎﯾﯽ ﮔﺴﻞ، ﺳﺒﺐ اﻓﺰاﯾﺶ ﺷﺪﯾﺪ ﺗﻨﺶ ﻫﺎ در ﭘﻮﺷﺶ ﻧﮕﻬﺪارﻧﺪه ﺗﻮﻧﻞ ﻣﯽ ﺷﻮد.