مطالعه آزﻣﺎﯾﺸﮕﺎﻫﯽ ﺗﺎﺛﯿﺮ اﺳﺘﻔﺎده از اﻟﻤﺎنﻫﺎي ﺗﻘﻮﯾﺘﯽ ﻓﻮﻻدي در ﺳﻄﺢ ﺗﻤﺎس ﺑﺘﻦ در رﻓﺘﺎر ﺳﺘﻮنﻫﺎي ﺑﺘﻦآرﻣﻪ ﺗﻘﻮﯾﺖ ﺷﺪه ﺑﺎ ﻏﻼفﺑﻨﺪي ﺑﺘﻦ ﻣﺴﻠﺢ

ﺑﺎ ﭘﯿﯿﺸﺮﻓﺖ روزاﻓﺰون ﻋﻠﻮم ﻣﻬﻨﺪﺳﯽ و ﺑﻪ ﺗﺒﻊ آن اﻓﺰاﯾﺶ ﻋﻤﺮ ﻣﻔﯿﺪ ﺳﺎزهﻫـﺎ، ﻧﯿـﺎز ﺑـﻪ ﺑﻬﺴـﺎزي ﺳـﺎزه ﻫـﺎي ﻣﻮﺟـﻮد ﺑـﯿﺶ از ﭘـﯿﺶ اﺣﺴﺎس ﻣﯽﺷﻮد. ﺑﺴﯿﺎري از اﻋﻀﺎي ﺳﺎزهاي ﻗﺪﯾﻤﯽ ﺑﻪ ﻋﻠﺖ ﺗﺮك ﺧﻮردﮔﯽ ﺑﺘﻦ، زﻧـﮓ زدﮔـﯽ ﻣ ﯿﻠﮕﺮدﻫـﺎ و ﯾـﺎ ﺳـﺎﯾﺮ ﻋﻮاﻣـﻞ و آﺳﯿﺐﻫﺎ، ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﻨﺪ ﻇﺮﻓﯿﺖ ﺑﺎرﺑﺮي ﻃﺮاﺣﯽ اوﻟﯿﻪ را ﺑﺮ آورده ﻧﻤﺎﯾﻨﺪ. ﺑﻪ ﻋﻼوه، اﺟﺰاي ﺳﺎزهاي ﺑﺴﯿﺎري از ﺳﺎﺧﺘﻤﺎنﻫﺎ و ﭘـﻞ ﻫـﺎي ﺑﺘﻨﯽ، ﻇﺮﻓﯿﺖ ﺑﺎرﺑﺮي ﮐﺎﻓﯽ ﺟﻬﺖ ﺗﻄﺒﯿﻖ ﮐﺎﻣﻞ آﻧﻬﺎ ﺑﺎ اﺳﺘﺎﻧﺪاردﻫﺎي آﺋﯿﻦﻧﺎﻣﻪاي ﻧﻮﯾﻦ را ﺑﺮ آورده ﻧﻤﯽﮐﻨﻨﺪ. ارﺗﻘﺎء ﻟﺮزهاي و ﺗﺎﻣﯿﻦ آرﻣﺎﺗﻮر، دو دﻟﯿﻞ اﺻﻠﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻋﻤﻠﯿﺎت ﺑﻬﺴﺎزي ﺗﺎﻣﯿﻦ ﻣﯽﮔﺮدﻧﺪ. در اﯾﻦ راﺳﺘﺎ ﻫﻤﻮاره ﺳﺘﻮن ﺑﻪ ﻋﻨﻮان اﻟﻤﺎن اﺻﻠﯽ ﺳﺎزه ﮐﻪ ﻧﻘﺶ ﻣﺤﻮري در ﭘﺎﯾﺪاري آن دارد و ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان اﻟﻤﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻣﺤﻞ ﺗﻤﺮﮐـﺰ ﺗـﻨﺶ ﻫﺎﺳـﺖ، ﮐـﺎﻧﻮن ﺗﻮﺟﻬـﺎت ﮐﺎرﺷﻨﺎﺳـﺎن اﻣـﺮ ﻣﻘﺎومﺳﺎزي ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ. ﯾﮑﯽ از ﻣﺘﺪاولﺗﺮﯾﻦ روشﻫﺎي ﻣﻘﺎومﺳﺎزي ﺳﺘﻮنﻫﺎي ﺑﺘﻦ ﻣﺴﻠﺢ، ﺗﮑﻨﯿﮏ ﻏﻼفﺑﻨﺪي )ژاﮐﺘﯿﻨﮓ( ﻣﯽﺑﺎﺷـﺪ ﮐﻪ ﺑﻌﻨﻮان ﯾﮑﯽ از روشﻫﺎي ﻏﻼفﺑﻨﺪي، ﭼﻪ در اﯾﺮان و ﭼﻪ در ﺳﺎﯾﺮ ﮐﺸﻮرﻫﺎ، ﮐﻤﺎﮐﺎن ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﯾﮑﯽ از اﺻﻠﯽﺗـﺮﯾﻦ روش ﻫـﺎي ﻣﻘﺎومﺳﺎزي ﺑﻪ ﺷﻤﺎر ﻣﯽرود ﮐﻪ ﺗﺎﺛﯿﺮ ﻣﺜﺒﺖ اﯾﺠﺎد ﻏﻼف ﺑﺘﻨﯽ، ﭘﯿﺮاﻣﻮن ﯾﮏ ﺳﺘﻮن ﺑﺘﻦ ﻣﺴﻠﺢ، ﻫﻢ در اﻓﺰاﯾﺶ ﻇﺮﻓﯿﺖ ﺑﺎرﺑﺮي و ﻫﻢ در اﻓﺰاﯾﺶ ﺷﮑﻞﭘﺬﯾﺮي آن، ﺑﻪ اﺛﺒﺎت رﺳﯿﺪه اﺳﺖ. در اﯾﻦ ﺗﺤﻘﯿﻖ ﻧﻤﻮﻧﻪﻫﺎﯾﯽ ﻣﺮﺑﻌﯽ ﺑﻪ اﺑﻌﺎد 80×80×800 ﻣﯿﻠﯽﻣﺘـﺮ و داﯾـﺮوي ﺑـﻪ اﺑﻌﺎد 90×800 ﻣﯿﻠﯽﻣﺘﺮ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪه و اﯾﻦ ﻧﻤﻮﻧﻪﻫﺎ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از روشﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻔﯽ در ﺳﺎﺧﺖ ﻏﻼف، از ﺟﻤﻠﻪ اﺳﺘﻔﺎده از اﺟﺰاي U ﺷﮑﻞ و ﯾﺎ L ﺷﮑﻞ و ... در ﺳﻄﺢ ﺗﻤﺎس ﺑﺘﻦ ﺟﺪﯾﺪ و ﺑﺘﻦ ﻗﺪﯾﻢ، ﻣﻘﺎومﺳﺎزي ﮔﺮدﯾﺪﻧﺪ. ﺳﭙﺲ ﺑﺎ اﻧﺠﺎم آزﻣﺎﯾﺶﻫـﺎي ﻣﻨﺎﺳـﺐ روي ﺗﮏ ﺗﮏ اﯾﻦ ﻧﻤﻮﻧﻪﻫﺎ، ﺗﺎﺛﯿﺮ ﻫﺮ ﯾﮏ از روشﻫﺎي اﺗﺨﺎذ ﺷﺪه در ﺳﺎﺧﺖ ﻏﻼف، ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﯽ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ. ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺣﺎﺻـﻠﻪ ﮔﻮﯾـﺎي اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ در ﻧﻤﻮﻧﻪﻫﺎي ﻣﺮﺑﻌﯽ ﺑﻬﺮهﮔﯿﺮي از ﮔﺮوت آﻣﺎده در ﺳﺎﺧﺖ ﻏﻼف و ﻧﯿﺰ اﺳﺘﻔﺎده از اﻟﻤـﺎن ﻫـﺎي U ﺷـﮑﻞ ﻗـﺎﺋﻢ ﺑـﺮاي اﺗﺼﺎل ﻣﯿﻠﮕﺮدﻫﺎي ﻃﻮﻟﯽ ﻏﻼف و ﻧﻤﻮﻧﻪ اوﻟﯿﻪ، رﻓﺘﺎر ﻧﻤﻮﻧﻪ ﻏﻼفدار را از ﻟﺤﺎظ ﻇﺮﻓﯿﺖ ﺑﺎرﺑﺮي، ﺑﯿﺶﺗﺮ از ﺳﺎﯾﺮ روشﻫﺎي ﺑﻪ ﮐﺎر ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪه ﺑﻪ رﻓﺘﺎر ﻧﻤﻮﻧﻪ ﯾﮑﭙﺎرﭼﻪ ﻧﺰدﯾﮏﺗﺮ ﻣﯽﻧﻤﺎﯾﺪ؛ در ﻧﻤﻮﻧﻪﻫﺎي داﯾﺮوي ﻋﻼوه ﺑﺮ دو روﺷﯽ ﮐﻪ ﺑﺮاي ﻧﻤﻮﻧﻪﻫﺎي ﻣﺮﺑﻌﯽ ﺑﯿـﺎن ﮔﺮدﯾﺪ، اﺳﺘﻔﺎده از ﺗﻮري ﮔﺎﻟﻮاﻧﯿﺰه ﻧﯿﺰ رﻓﺘﺎر ﻧﻤﻮﻧﻪ ﻏﻼفدار را از ﻟﺤﺎظ ﻇﺮﻓﯿﺖ ﺑﺎرﺑﺮي ﺑﻪ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﯾﮑﭙﺎرﭼﻪ ﻣﻌﺎدل ﻧﺰدﯾﮏﺗـﺮ ﻣـﯽ ﻧﻤﺎﯾﺪ