ﺑﺮرﺳﯽ ﻋﻮاﻣﻞ ﻣﺆﺛﺮ در ﺷﮑﻞ ﭘﺬﯾﺮي اﺗﺼﺎﻻت دال- ﺳﺘﻮن ﺑﺘﻦ آرﻣﻪ

اﮐﺜﺮ آﯾﯿﻦ ﻧﺎﻣﻪﻫﺎي ﻃﺮاﺣﯽ، ﺳﯿﺴﺘﻢﻫﺎي ﺳﺎزهاي دال ﺗﺨﺖ را ﺻﺮﻓﺎًدر ﻧﻮاﺣﯽ ﺑﺎ ﺧﻄﺮ ﻟﺮزهاي ﭘﺎﯾﯿﻦ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺳﯿﺴﺘﻢ اوﻟﯿﻪ ﻣﻘﺎوم در ﺑﺮاﺑﺮ ﺑﺎر ﺟﺎﻧﺒﯽ ﻣﺠﺎز ﻣﯽ داﻧﻨﺪ. در ﻧﻮاﺣﯽ ﺑﺎ ﺧﻄﺮ ﻟﺮزهاي ﺑﺎﻻ آنﻫﺎ ﻓﻘﻂ ﺑﺮاي ﺗﺤﻤﻞ ﺑﺎر ﺛﻘﻠﯽ ﻃﺮاﺣﯽ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ. اﻣﺎ اﺗﺼﺎﻻت دال ﺗﺨﺖ ﺑﺎﯾﺪ ﻗﺎﺑﻠﯿﺖ ﺷﮑﻞ ﭘﺬﯾﺮي ﮐﺎﻓﯽ ﺟﻬﺖ ﺗﺤﻤﻞ ﺗﻐﯿﯿﺮﺷﮑﻞﻫﺎي اﻋﻤﺎﻟﯽ ﺗﻮﺳﻂ زﻟﺰﻟﻪ را دارا ﺑﺎﺷﻨﺪ.ﺑﺮ ﺧﻼف ﻧﻤﻮﻧﻪﻫﺎي آزﻣﺎﯾﺸﮕﺎﻫﯽ ﮐﻪ در آنﻫﺎ ﻣﺤﺪودﯾﺖﻫﺎي زﯾﺎدي ﺑﺮاي ﻣﺸﺎﻫﺪه و ﺣﺼﻮل ﻧﺘﺎﯾﺞ وﺟﻮد دارد و ﻣﻌﻤﻮﻻً ﻧﻤﻮﻧﻪﻫﺎدر ﻣﻘﯿﺎس ﮐﻮﭼﮏ ﺗﺮ و ﺑﺎ ﻣﺤﺪودﯾﺖﻫﺎي زﯾﺎدي ﻣﻮرد آزﻣﺎﯾﺶ ﻗﺮار ﻣﯽﮔﯿﺮﻧﺪ، در ﻣﺪل ﺳﺎزي اﻟﻤﺎن ﻣﺤﺪود، اﯾﻦ ﻣﺤﺪودﯾﺖﻫﺎ ﮐﻤﺘﺮ وﺟﻮد داﺷﺘﻪ و اﻣﮑﺎن ﻣﺪل ﺳﺎزي ﯾﮏ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﻧﺰدﯾﮏ ﺑﻪ واﻗﻌﯿﺖ ﺑﻪ ﻣﺮاﺗﺐ ﺳﺎدهﺗﺮ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد. در اﯾﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﻣﺪل ﺳﺎزي اﻟﻤﺎن ﻣﺤﺪود ﯾﮏ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﭘﺎراﻣﺘﺮﯾﮏ ﺟﻬﺖ ﺗﻌﯿﯿﻦ ﭘﺎراﻣﺘﺮﻫﺎي ﺗﺄﺛﯿﺮﮔﺬار روي ﺷﮑﻞﭘﺬﯾﺮي اﺗﺼﺎﻻت دال- ﺳﺘﻮن ﺑﺮ روي ﻧﻤﻮﻧﻪ ﻫﺎي ﺗﺤﻠﯿﻠﯽ اﻧﺠﺎم ﮔﺮﻓﺖ. ﮐﻪ از ﻣﻬﻤﺘﺮﯾﻦ اﯾﻦ ﭘﺎراﻣﺘﺮﻫﺎ ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﺑﺘﻦ دال و ﺳﺘﻮن، ﺗﺄﺛﯿﺮ ﻟﻨﮕﺮ ﻧﺎﻣﺘﻌﺎدل، ﺷﮑﻞ و ﻧﺤﻮه ﻗﺮارﮔﯿﺮي ورﻗﻪﻫﺎي CFRP ﺑﻮد. در ﻧﻬﺎﯾﺖ ﻣﯿﺰان ﺗﺄﺛﯿﺮﺑﺨﺶ ﺑﻮدن اﯾﻦ ﭘﺎراﻣﺘﺮﻫﺎ در ﺷﮑﻞ ﭘﺬﯾﺮي اﺗﺼﺎﻻت دال-ﺳﺘﻮن ﻣﺸﺨﺺ ﺷﺪ و ﻧﺘﺎﯾﺠﯽ ﮐﻪ ﻗﺎﺑﻠﯿﺖ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺑﻪ دالﻫﺎي واﻗﻌﯽ را داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ، ﺣﺎﺻﻞ ﺷﺪ.