ﺑﻬﯿﻨﻪﺳﺎزي ﺣﺠﻢ آب ﺗﺨﺼﯿﺼﯽ از ﻣﺨﺎزن ﺳﺪﻫﺎ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از اﻟﮕﻮﻫﺎي ﺧﻄﯽ و ﻏﯿﺮﺧﻄﯽ

ﻣﯿﺰان ﺣﺠﻢ آب اﻧﺘﻘﺎﻟﯽ از ﻣﺨﺰن ﺳﺪ ﺑﻪ ﭘﺎﯾﺎب، ﻫﻤﻮاره از ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻣﻬﻢ ﻣﺪﯾﺮﯾﺘﯽ ﺳﯿﺴﺘﻢﻫﺎي اﻧﺘﻘﺎل آب ﺑﻮده و راﻫﮑﺎرﻫﺎي ﻣﺘﻌﺪدي ﻧﯿـﺰ ﺑـﺮاي ﺣـﻞ اﯾـﻦ ﻣﻮﺿﻮع وﺟﻮد دارد. در اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ، ﮐﺎرﺑﺮد روش ﺑﻬﯿﻨﻪ ﺳﺎزي ﺧﻄﯽ )LP( و ﻧﯿﺰ روش اﻟﮕﻮرﯾﺘﻢ ژﻧﺘﯿﮏ )G.A(، ﮐـﻪ ﺑﺘﺮﺗﯿـﺐ در زﻣـﺮه روش ﻫـﺎي ﺑﻬﯿﻨﻪ ﺳﺎزي ﺧﻄﯽ وﻏﯿﺮﺧﻄﯽ ﻗﺮار دارﻧﺪ، در ﺣﻞ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﺗﺨﺼﯿﺺ ﺑﻬﯿﻨﻪ ﻣﻨﺎﺑﻊ آب ﺑﺮرﺳﯽ و ﻣﺪل ﻫﺎي ﺑﻬﯿﻨﻪ ﺳـﺎزي در ﻣﺨـﺎزن ﺳـﺪﻫـﺎ ﺑﯿـﺎن ﮔﺮدﯾـﺪه و ﺳﭙﺲ ﺑﺎ اراﺋﻪ ﯾﮏ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﮐﺎرﺑﺮدي، ﻣﺪﻟﯽ ﺟﻬﺖ ﺑﻬﯿﻨﻪﺳﺎزي ﺑﻬﺮهﺑﺮداري و ﺗﺨﺼﯿﺺ آب از ﻣﺨﺎزن ﺑﻪ ﺷﻬﺮﻫﺎ ﺗﺪوﯾﻦ ﺷـﺪه اﺳـﺖ. ﺗـﺎﺑﻊ ﻫـﺪف در اﯾـﻦ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﻋﺒﺎرت اﺳﺖ از ﺗﻌﯿﯿﻦ ﺣﺠﻢ آب اﻧﺘﻘﺎﻟﯽ از ﻣﺨﺰن ﺳﺪﻫﺎي ﻣﻨﻄﻘﻪ ﺑﻪ ﺷﻬﺮﻫﺎي ﻣﺠﺎور، ﺑﻪ ﻧﺤﻮي ﮐﻪ ﺿﻤﻦ ﺗﺎﻣﯿﻦ ﻧﯿﺎز ﻫﺎ، ﻫﺰﯾﻨﻪ ﮐﻞ ﻃﺮح اﻧﺘﻘﺎل ﻧﯿﺰ ﺣﺪاﻗﻞ ﮔﺮدد. ﻣﺪل ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ رﯾﺰي ﺧﻄﯽ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻧﻮﯾﺴﯽ در ﻣﺤﯿﻂ ﻧﺮماﻓﺰار Lingo10 و اﻟﮕﻮي روش اﻟﮕﻮرﯾﺘﻢ ژﻧﺘﯿﮏ ﻧﯿﺰ ﺑـﻪ ﮐﻤـﮏ ﺑﺮﻧﺎﻣـﻪ ﻧﻮﯾﺴﯽ در ﻣﺤﯿﻂ ﻧﺮم اﻓﺰار Matlab ﺗﺪوﯾﻦ ﮔﺮدﯾﺪهاﻧﺪ. ﺑﺎ ﺣﻞ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﻣﺬﮐﻮر و اﻧﺠﺎم ﺗﺤﻠﯿﻞ ﺣﺴﺎﺳﯿﺖ، ﺿﻤﻦ ﻣﺤﺎﺳـﺒﻪ ﺣﺠـﻢ آب ﺗﺨﺼـﯿﺺ ﯾﺎﻓﺘـﻪ ﺑـﻪ ﭘﺎﯾﺎب، از ﻫﺮ ﯾﮏ از اﯾﻦ دو روش و ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﻣﻘﺎدﯾﺮ آن ﻫﺎ ﺑﺎ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ، و ﺑﺎ ﺑﮑﺎرﮔﯿﺮي ﭘﺎراﻣﺘﺮﻫﺎي ﻣﺪﯾﺮﯾﺘﯽ »ﻫﺰﯾﻨﻪ ﮐﺎﻫﯿﺪه« و »ﻗﯿﻤﺖ دوﮔﺎن« ، ﺣﺎﺻﻞ از اﺟﺮاي ﻣﺪل، و ﺗﺤﻠﯿﻞ ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺣﺎﺻﻞ از ﺑﻬﯿﻨﻪ ﺳﺎزي، اﻟﮕﻮﻫﺎﯾﯽ ﺑﺮاي ﺑﻬﺮهﺑﺮداري ﺑﻬﯿﻨﻪ از ﻣﺨﺰن ﺳﺪ اراﺋﻪ ﮔﺮدﯾﺪه اﺳﺖ.